Programma van 30 maart tot 3 apr. 1924



Brochure

Bron: FelixArchief nr. 1968#632

Deze tekst werd automatisch gegenereerd op basis van gescande pagina’s met OCR-software. Door de diverse historische lettertypes gebeurde dat niet altijd foutloos.

Toon alleen de facsimile’s van dit programma


CHARME CHAPÜIH

Uitgave K id «Mua en fV*<>n£elwreicl orte G&athnuwîraat. 16. Antwerpen

KinemawerelD


Baanbrekers der Stille Kunst

E figuur van Cecil de Mille doet u aan iemand denken die de zachtheid, de welgemanierdheid in persoon is en dit maakt van den bestuurder der Paramount een toonbeeld van volmaakt eerlijk man van het witte doek.

Het is voorwaar eene schoone bladzijde van Amerikaansche wilskracht als men de eerste stappen, als pionnier, in de Stille Kunst van Lasky en van Cecil de Mille nagaat. Te dien tijde — de heldhaftige wordingstijd van de kinema — kende het witte doek filmen die niet langer waren dan 200 meters. En deze waren er nog waarop de vertolkers bewegingen maakten zonder orde of zonder scenario, zonder tooneelschikking, armzwaaïingen makende naar believen van den tooneelschikker. Geene studios, geen elektrisch licht. De binnentoonee-len werden in open lucht gespeeld met als eenig dekor zeilen die aan staken vastgesnoerd waren. Verbeeldt u de aankomst dier twee jeugdige stedelingen die ginder in het Groote Westen aankomen, en die gekomen waren om het land van den film te veroveren, dit land, dat gisteren nog het goudland was. Zij kwamen recht van New-York af en in droevige voorwaarden! Zij hadden zich verplicht gezien het schitterende Broad-way te ontvluchten, dààr waar de befaamdheden van Amerika alle avonden in hoogopvlammende letters verkondigd werden.

Lasky en de Mille hebben daar reeds de hoogmoed en het voordeel der overwinnaars gekend, Lasky als bestuurder der «Folies-Bergère» en de Mille als impressario van Schep Moed, groot muzikaal stuk... Helaas! een schoone morgen stortte de zaak van Cecil de Mille ineen, de schrijver achterlatende met veel schuld en met de bedreiging van bankroet evenals zijn gezel Lasky die zich in hetzelfde bevond. • . ,..

Er schoot hen niets anders over dan te

verdwijnen en naar het Verre Westen te trekken. Dit besluit kon toen best vergeleken worden met ten huldigen dage eene verbintenis te nemen in het Vreemdenlegioen.

En aldus bevonden Cecil de Mille en Lasky zich op zekeren dag te Los Angeles, met eenige dollars op zak.

De kleine stad kwam pas geboren t worden uit het kamp der eerste emigranten: trappers, goudzoekers en avonturiers van alle slag. Maar de twee jonge reizigers hadden in hunne enkele valies een scenario medegebracht dat uit het echte leven gesneden was. Zijn titel was The Squaw (De Indiaansche) en deze film zou de eerste wezen waardig van de naam van film te dragen. Deze was trouwens een nationale band dewelke den toeschouwers der groote steden het echte leven van het Verre Westen zou toonen: de paardenritten, de gevechten der onbedwingbare Roodhuiden, de cpiegelingen der tot nu toe niet bezochte landen.

In dien tijd was Hollywood nog maar een kleine halt gelegen op den berg van

JESSE L. LASKY

« KINEMA WERELD »

den Sillen Oceaan naar het Rotsgebergte leidende. Wie had toen kunnen voorzien dat dit voorgeborgte van Los Angeles eens de verzamelplaats zou wezen van al het koninklijke, van al de pracht, van al de kunstenaars en kunstenaressen der Kinema kunst en dat er op de nabijgelegen heuvels honderden millionnairs van die kunst hunne vorstelijke huizingen eens zouden bouwen?

Om hun éénige schijnwerper te plaatsen hadden Lasky en Cecil de Mille voor gansch lokaal... een schapenstal. Doch zij installeerden zich in den omtrek. Tt sehen de twee pionniers en het gezelschap werd eene övereénkomst gesloten. Een fotograaf kwam in den omtrek zichten opnemen: men nam hem ook aan. En ziedaar de twee toekomstige bestuurders der Famous Players aan het werk. De film De Indiaansche werd comptant verkocht voor de som van

30.000 dollars, ontzaglijke groote som voor het tijdstip, en dewelke ging dienen als uitgangspunt tot die Amerikaansche produktie die in de Vereeigde-Sta-ten het bestaan uitgelokt hebben van

25.000 kinemazalen en de derde nijverheid van de Nieuwe Wereld, is eene nijverheid die jaarlijks meer dan 200 millioen dollars uitgeeft om 45,000 kilometers films voort te brengen. In Amerika leven et ten minste twee millioen menschen van de kinema, waarvan er 6|P 'XJO in Los Angeles alleen.

op de plaats waar vroeger de vermaarde schapenstal stond bevindt zich thans het middenstudio der Paramount

GLORIA SWANSON

zelf.Rondom haar heeft zich eene hoofdstad van de kinema ontloken en ontwikkelt, en waarvan de gebouwen over de twintig hectaren bedekken en waarvan de bizonderste zaal rond de 8,000 vierkante meters groot is. De elektrische Centrale ontwikkelt 8,000 volts en bedient al de gebouwen.

Denk niet dat iedereen er mag binnenkomen, in die vermaarde studios van de Paramount. Geen is zoo goed verdedigd tegen de aanvallen van jonge artiesten als dit.

Een onzer vrienden had zich reeds alle dagen aangeboden bij den Casting director. Deze, na onze man zekeren dag goed bekeken te hebben zegde hem: « Ga binnen, men zal u een rol geven. »

Onze vriend was afkomstig van rond Parijs. Hij kreeg een rol van keukenmeester in De Bewonderenswaardige Crighton. Zijne vertolking was niet omvangrijk maar zij was meesterlijk. Met zijne Fransche welgemanierdheid en zijne elegantie had hij eene specialiteit om het bord aan te bieden aan de ge-noodigden die zich rond de tafel bevonden.

Die behendigheid, die slankheid, gepaard met een bevallig en aangenaam wezen, hadden hem onmiddelijk de vriendschap doen winnen der bestuur- ders.

Gloria Swanson zelf was er door aangetrokken en ter dezer gelegenheid willen wij gaarne het gesprek overbrengen dat onze vriend ons meedeelde en dat wij graag ter kennis onzer geachte lezers en lezeressen willen brengen.

Aldus zegde Gloria Swanson:

« Toen ik voor de eerste en voor de eenigste maal in Parijs kwam verkreeg ik een indruk die ik nooit vergeten zal. Bij u is men geheel vrij of ten minste men is er zeker van, er niet herkend te worden. Niemand kent u in uwe hoofdstad. Want het is mij meermalen opgevallen dat men mij in het restaurant bezag en dat men scheen te zeggen: Drommels, die juffer schijnt goed te gelijken op Gloria Swanson. En dan hoorde ik antwoorden: Waar denkt gij aan? Zij is op dit oogenblik le Los Angeles. Gij ziet overal kinemasterren. Zich op de boorden der Seine te bevinden terwijl idereen


« KINEMAWERELD »

te Los Angeles denkt! Welk genot, welke vreugde!!

» Een ander voorwerp mijner bewondering zijn uwe vrouwen. Onder hun kleed naar de laatste mode klopt er een hart van de ideale vrouw. Ik hoor toe aan het land der Suffragetten maar ik zie met minachting neer op die beweging van overtollige vrouwelijkheid dat voor gevolg heeft gehad van aan onze vrouwen alle vrouwelijkheid weg te nemen. Het zijn net mannen. Het ver gedreven feminisme? Ziedaar het groote gevaar dat ons ras bedreigt. Met zich vrij te gevoelen, gekoesterd, voorkomend verzorgd en op de handen gedragen te worden, hebben onze « girls maar één doel in het leven: het vermaak, dit van de beheersching, van de eeuwige genoeglijke tijd, van het vermaak zich te kunnen toonen, van het genoegen der vermaken te kunnen smaken. Op het altaar der liefde zijn zij het die slachtofferen... Het recht tot het geluk? Te veel tusschen ons, eischen het met groote drukte zonder zelf te weten wat het woord « geluk » zeggen wil. Het is in de opoffering, dat eene vrouw gelukkig kan wezen. De Amerikaansche man, die begint met alle voogdij te verliezen over zijne gezellin moet volstrekt deze voogdij herwinnen. Zooniet dan zullen wij den tijd nog beleven der Amazonen toen de tyranie der zwakken, de sterken verpletterde, dewelke van hunne macht onbewust waren geworden.

» Men zou misschien denken dat mijn pessimisme een vertrekpunt is voortspruitende uit het gedacht dat ik heb over de rol der vrouw. Het zou kunnen. Alle avonturen van het leven verloopen in een onbepaald dinde. En nochtans draai ik, en wil ik niet draaien dan in filmen die op eene bevredigende wijze eindigèn in het beste der werelden; want het is niet voor mij, dat ik draai, het is voor anderen, en aan die anderen wil ik moed schenken, hoop geven, wilskracht en nog wilskracht. »

En Gloria Swanson ging nog voort. Zij liet zich op de helling der vertrouwelijkheden neerglijden, vertelde mij haar leven van zedelijke misrekening, bedorver- Joor een ontrouwe, echtgenoot die al de andere vrouwen beminde behalve de zijne. Zij beweent haar liefde

van verlatene echtgenoote. Verteld op dien oprechten, hartroerende toon die Gloria Swanson zóó aangrijpend, zóó treffend kan maken, vulden de oogen van onze vriend zich met treinen.

Doch ziedaar, de stem van Cecil de Mille riep iedereen op zijne plaats. En Gloria plaatste zich vóór het objectief: ik bezag haar en ik stelde vast dat zij in vijf-en-twintig sekonden zes verschillige aandoeningen uitdrukte. De uitdrukking van haar zesde gevoel vertolkte onbezorgdheid, de minachting van alle levensdroefheden, van het hare, van he-onze. Eeuwige menschelijke komedf

Terwijl onze vriend aldus in gedachten verzonken was en hij nog volop in diepzinnige en hoogere sfeeren zweefde werd hem eensklaps op den schouder geklopt. Het was een andere pionnier, het was Zukor; de koning der Amerikaansche kinema’s.

De tijd is goud voor de Amerikaansche bunissmen. Een korte groet, een gulle handdruk. Doch, daar hij eenïg nieuws van hem wenschte te vernemen, vroeg hij hem:

(( Mister Zukor, hoe was het begin uwer loopbaan? »

— Magazijnjongen aan twee dollars per week.

— Wat is het geheim van uw gelukken in het leven?

ADOLPHE ZUKOR

« KINEMAWERELD »

— Veertien uren werk per dag; ik ben nu 50 jaar oud en ik volg dit regiem sinds mijn 15e jaar.

— Wanneer denkt gij eene verdiende rust te nemen?

— Nooit. Een Amerikaansche zakenman sterft aan zijne werktafel. Bij ons, zelfs de ouderlingen die in kindschheid vervallen, werken nog.

Een gekscheering? In het geheel nier.

Onlangs gebood een rechterlijk vonnis te Boston aan den kurator van een millioenrijke zinnelooze zijn onmondige te voorzien van een volledig bureel met schrijftafels, sekretaris, loopjongen, / tylo’s, téléphoniste, « ten einde » zegde het oordeel « de zieke van het pijnlijk gedacht te ontdoen van een opgelegde Tust, hetwelk, volgens de ge-neesheeren, zou kunnen leiden tot levensverkorting van dien man die immer in volle bedrijvigheid geleefd heeft. »

Welke ingebeelde roman zou men kunnen leggen nevens die anekdoot van het Amerikaansche leven? Welk tafereel als dit van dien ongelukkige mil-lionnair die van zijne denkvermogens beroofd, nog voortleeft met die tweede natuur die zijne hersens en zijn geest zoodanig doorwerkt heeft dat, zinneloos zijnde, hij onwetens en zonder bedachtzaamheid nog immer naar werk, naar bedrijvigheid vraagt. Welk tooneel, die zinnelooze rijkaard te zien brieven dic-teeren aan zijne snelschrijfster, brieven die niet weggaan, orders gevende aan ( .sselagenten en die niet uitgevoerd zullen worden, orders gevende aan den loopjongen van een haastige brief te doen geworden aan een ingebeelde vennoot, misschien reeds dood sinds jaren, aanbevolen brieven zendende, die niet vertrekken en die op voorhand bestemd zijn voor de scheurmand, terwijl in een nabijgelegen kamer eene telephoniste zit die al zijne mededeelingen opwacht, die hem antwoordt, die zijne aanbevelingen ontvangt waar niets van te recht komt.

Maar wat wilt gij? Als men het fortuin heeft kan men zich die weelde toestaan. Maar hoevelen zijn er dan niet, die door Moeder Fortuin minder bedeeld zijn geworden, die ook gansch hun leven gewerkt en gezwoegd hebben, waarvan hun geest ook doorgewerkt is, die ook m hunne armoede en in hun oude dag onwillens naar werk, naar bedrijvigheid snakken, en die zich moeten getroosten met een verloren blik in het ronde te werpen, blik waaraan niets beantwoord. Die menschen vooral moeten het nijpende gevoelen van hun toestand. Nog willen werken, door werkdrift aangezet, en niets, niets kunnen uitrichten.

Voor die ongelukkige werkers is het voorwaar een hard en droevig einde van een wel vervuld, werkzaam leven...

ONS PHOTOHOEKJE

Harry Singleton ontving gratis de photos van Alice Joyce, prachtpfoto, formaat 20x25, na 5 maanden; James Kirkwood, eveneens een pracht-photo, formaat 20 x 25, na 3 maanden en 15 dagen.

Sphinx ontving volgende photos: Fransche mits postzegels voor antwoord: Regine Dumien, Georges Lannes, Georges Melchior, Madys, André Nox, ’ Gina Relly, Gabriel de Gravone, Geneviève Fleix, Edouard Mathé, Sandra Milowanoff, Georges Biscot, Jane Rollette. Fernand Hermann, France Dhé-lia, Gajpriel Signoret (5 fr.), Huguette Duflos, Ar-mard Tallier, Andrée Brabant, Ginette Maddie, Romuald Joubé, Gabrielle Robinne, Ivan Mosjou-kine, Jean Toulot, Raquel Meller, André Roanne, Aimé Simon Girard, Léon Mathot.

Gratis: Blanche Montel, Jacques Catelain, Georges Carpentier, Max Linder.

Amerikaansche: Gratis: Viola Dana, Edna Pur-viance, Charlie Chaplin, Larry Semon, Priscilla Dean, Thomas Meighan, Gloria Swanson, Bébé Daniels, Milton Sills, Rudolph Valentino, Harold Lloyd, William S. Hart, Charles Ray, Sessue Haya-kawa, Agnès Ayres, Mary Pickford, Douglas Fairbanks, Harry Carrey, Clara Kimball Young, Mae Murray, Constance Talmadge, Pauline Frederick, Geraldine Farrar, Jackie Coogan, Tom Mix, en het mooiste van allen: Lou Tellegen.

Mits 25 amerikaansche centen: Betty Compson, Alla Nazimova.

Duitschl mits eenige marken: Henny Porten, Lva de Putti, Mia May.

Molly ontving gratis de photo van Sandra Milowanoff en van Blanche Montel na vier dagen.

Van Goey Joseph ontving gratis de photo van: Bessie Love, 21 1/2x16 1/2, na 2 1/2 maanden; Dustin Farnum, 24x19, na 2 1/2 maanden; Louise Fazenda, 24x19, na 3 maanden; Bryant Washburn, postkaart, na 3 maanden; Desjardins, postkaart, na 3 weken.

DE VERTELSELS VAN

BARE IHIARUS

DE LUIMIGE REVUE VAN

” DE SNUIVER”

OVERAL TE VERKRIJGEN

50 CENTIEM


« K IN EM A WERELD »

De Gevaren der Onwetendheid

(Les Périls de l'Ignorance)

Scenario van....Clara Beranger

F Umregie van....Edward Dillon

Rolverdeeling

Jenny Dark....Justine Johnstone

Fred Mullins....Warner Baxter

verlaten om mannequin te worden in een g,!Oot modehuis.

Door toedoen dezer vriendin komt jenny in aanraking met Harry. Een groote slag wordt bereid ter gelegenheid '•an een liefdadigheidsfeest. Jenny die riets vermoedt, spreekt op de V nadering eene roerende rede uit en gelast zich zelve met de omhaling. De bijdragen vloeien als ’t ware binnen: voor meer dan 200 dollar aan chèques, ’s Anderendaags haast Harry zich deze te gaan innen maar wordt geknipt door den ge-heimagent Dark.

Jenny verteld hem dan het voorgevallene en Fred die van alles op de hoogte v, as deelt haar op zijne beurt mede om hij Harry in de val lokte.

En reporter zal de kleine Dane huwen.

Tï ENNY Dark is de dochter van een rd II pensioenhouder die tevens geheim-agent is der politie. Jenny kent maar alleen het leven door hel lezen van goede boeken. In hetzelfde kosthuis verblijft er een dagbladschrijver Fred Mullins die in het geheim op Jenny verliefd is. Deze laatste heeft echter eene vriendin die, zoodra zij er maar eenige kans toeziet, haar vrijen tijd in een bar gaat doorbrengen, alwaar zij de kennis heeft gemaakt van Harry Furell, het hoofd eener schurkenbende, en deze weet haar er toe te brengen het ouderlijke huis te

PARAMOUNT

rue Neuve, 48 & # BRUSSEL

« KIN EM A WERELD »

Ginette, Detectieve uit Liefde

(Ginette, detective par amour) Ginette....Eileen Percy.

INETTE is een wondermooi meisje dat zich doodelijk verveelt met achter het buffet te staan in een statie uit de New-Yorker omgeving. Zij droomt slechts van de groote wereldstad.

Zekeren dag verneemt zij dat er eene groote belooning is uitgeloofd aan de persoon die de dieven kan aanbrengen welke voor 100.000 dollars waarden van petroleummaatschappijen hebben gestolen.

Terwijl zij de klanten aan het buffet

lukkige is een slachtoffer der bovenvermelde dieven en werd op hunne aanklacht, als zijnde de dader van den diefstal, aangehouden.

Twee weken later, komt er in het plaatsje een troep tooneelspelers vertoo-ningen voor de gevangenen geven, en Ginette weet zich als danseres tot bij Albert te begeven en bezorgt hem een valsche baard en andere kleederen. En, alzoo vermomd lukt hij er in de volgende dag te vluchten.

Eindelijk heeft Ginette eene gelegenheid de drie schurken te laten vatten: zij wordt door de sherif en de hooge

bedient, verneemt zij heel toevallig dat er in hare inrichting een zekeren Tom Lewis verwacht wordt, die voor eene zeer belangrijke som de gestolen waardens moet afkoopen welke de twee schurken er hem zullen brengen.

En kort daarop zijn de drie bandieten aan eene tafel vereenigd: het zijn Tom Lewis, Gus en Maggie. De koop gaat echter voorloopig nog niet door, daar de sommen hun door Lewis aangeboden riiet belangrijk genoeg toescheen.

Een tijdlang na het vertrek der schurken leidt de sheriff, een zekere Albert Vaughan, de plaats binnen. Deze ongeambtenaren gelükgewenscht, en Albert’s invrijheidstelling wordt geteekend.

Naspel: Eenigen tijd later vroeg men Ginette’s oom waar zijne nicht gebleven was, en droefgeestig luidde het anwoord: « Zij is de slechte weg opgegaan, met een ontvluchtte galeiboef, die zij naar New-York is gevolgd ».

FOX FILM

3 5, RUE FOSSÉ - AUX - LOUPS

üü BRUSSEL iÀ


GENEVIÈVE FÉLIX

de beroemde Fransche filmster geliefd door liet kinemapiibliek

il KINEMAWERELD »

FRANCESCA BERTINI

de groote Italiaansche filmster gekend om haar prachtiger creaties


« KINEM A WERELD »

Het Gesloten Paradijs

(Le Paradis Fermé .— = The Bolted Door)

FRANK MAYO '""]he BOLTED DOOR"

tEEDS eenigen tijd uit de zaken teruggetrokken, wenscht de oud-nijveraar zijne nicht uit te huwen aan de jonge werktuigkundige, Fortan, voor wien de arbeid de meestgeliefde verstrooiing is.

Maar Yvonne is gansch onder invloed gebracht van een wereldsch gelukzoeker, Lené de Lande. Met veel genoegen zou hij het jonge meisje huwen, daar de oom, zoo denkt hij, haar toch later zijn fortuin aan zijne nicht zal nalaten.

En de oom komt te sterven en in het te stament staat te lezen dat hij zijn fortuin nalaat voor de helft aan Fortan en de andere helft aan zijne nicht op voorwaarde dat zij binnen de zes maanden huwen zooniet zal zijne nalatenschap

aan de armen der stad overgemaakt worden.

Yvonne eindigt met in dit huwelijk toe te stemmen, maar de avond der bruiloft sluit zij zich alleen in hare kamer op.

Fortan herneemt zijn druk leven en zijne brevet hebbende verkocht, ontbiedt ij zekeren avond zijne vrouw om haar 1: ede te deelen dat hij haar de volledige vrijheid terugschenkt alsmede de ge-beele nalatenschap van haar oom.

Eenigen tijd later is Yvonne door haar flirt, René de Lande, totaal ten onder gebracht geworden en deze, geene vrouw zonder fortuin wenschende te huwen, breekt de betrekkingen met haar af. En zonder moeite laat zij zich terug naar Fcrtan voeren die zij in stilte was gaan bt minnen.

« KINEMAWERELD »

KINEMABRIEVENBUS

GOPPIE. — 1°) Flora Ie Breton en Huguette Duflos zijn aan geen enkel studio vast verbonden, zij kontrakteeren per film, dan met de eene, dan met de andere maatschappij .

2°) De ról van Constance Boncacieux in De Drie Musketiers werd vertolkt door Pierette Madd.

VERGEET MIJ NIET. — 1») U kunt gerust die postzegels opzenden, de ontbrekende nummers ontvangt u per omgaande post; gelieve er de nummers dan nog eens van te herhalen.

2°) Hoe komt U er bij te veronderstellen dat we ons door uw schrijven gekwetst voelen? Dergelijke brieven bezorgen ons zelfs eene aangename verstrooiing.

JIM. — 1°) Raquel Meller, adres: 14, rue Ar-mengaud, St-Cloud (France); Via Donizetti is het adres van Mario Ausonia.

2°) Edna Pürviance, adres: 402, A. Westlake Terrace, Los Angeles (Cal.).

3°) Claude Mérelle, adres: 44, Boulevard de la Gare, Chelles (S. & M.) France.

ALTIJD EVEN ZWAK. — 1°) In België is er maar één studio dat dien naam werkelijk waardig is, n.l. dit der Belga Film, en gelegen te Machelen bij Vilvoorden.

'2°) William Farnum is op 4 Juli 1876 geboren; geene kinderen.

3°) ’t Spijt ons, maar uwe bijdrage is voor de Vrije Tribuun niet geschikt.

MOL.LY. — Erna Morena en Hedda Vernon draaien nog steeds in Duitschland; Maria Carmi heeft de Stille Kunst voor eên tijdlang vaarwel gezegd.

MARY. — Lilian en Dorothy Gish, adres: Inspiration Pictures, 565 Fifth Avenue, New-York City (U.S.A.).

HARRY SINGLETON. — ±°) Jack Mower, adres: Elk’s Club, Glendale (Cal.). U.S.A.

2°) Gladys Leslie, adr.: 1252 East, 26th Street, Brooklyn, New-York (U.S.A.).

3°) Mary Mac Laren, adres: c/o. 6015 Hollywood Boulvard, Hollywood (Cal.) U.S.A.

SAM. — 1°) Vraag die photo rechtstreeks aan dè bewuste filmsterren, welke ze U volgaarne en gratis zullen opzenden; Mary Pickford, adres: Hollywood (Cal.) U.S.A., en Pola Negri, adres: Paramount Studios, 6284 Selma Avenue. Hollywood (Cal.) U.S.A.

2°) Paramount. 48, Nieuwstraat, Brussel.

3°) Betty Compson is nog steeds aan de Paramount verbonden.

VLINDER. — 1°) Edna Pürviance, zie adres antwoord aan Jim.

2°) Pauline Frédérick, adres: 503, Sunset Boulvard, Beverly Hills (Cal.) U.S.A.

3°) Frank Mayo, adres: 7018 Franklin Avenue, Los Angeles (Cal.) U.S.A.

Er worden maar drie vragen per week beantwoord; de twee laatsten blijven rusten tot de volgende.

WILLEN IS KUNNEN. — Bijdrage voor Vrije Tribuun kan niet opgenomen worden, daar zij te persoonlijk is.

ASSCHEPOESTERTJE. — 1») In Robin Hood werd de drol van Koning Richard vertolkt door Wallace Beery; die van Lady Marian door Enid Bennett en die van Alan-a-Dale door Lloyd Talman.

2°) Cinemawereld wordt bij dé boekhandelaars niet verkocht, wel Kinema- en Tooneel-wereld, waarin U het gewenschte kunt vinden; is o.a. verkrijgbaar in den Boekhandel Van Loo, De Keyserlei, T/S,

3°j Hoegenaamd niet, we houden zeer veel van dergelijke ongekunstelde brieven; én nu

voorwat Rudolph Valentino betreft, hebt U voor hem zulke hartsgeheimen 7 En nog zóó jong zijnde!

JOHN X. — ’t Spijt ons zeer maar kunnen uw schrijven niet in de Vrije 'Tribuun opnemen.

GEVAERT M. — De bizonderste vertolkers van Mathias Sandorff zijn: Jean Toulout, adr.: 31. rue Victor Massé, Paris; Yvette Andreyer, zelfde adres als Jean Toulout; Ronnald Jobbé, adres: 18, rue de la Grande Chaumière, Paris.

VLOERBERGH.—1°) Richard Talmadge heeft vroeger gefigureerd in eenige filmen van Douglas Fairbanks; adres: Grand Ascher, -*36, Gower Street, Los Angeles (Cal). U.S.A.

2°) De naam van den hoofdvertolker van De Onvatbare Hollward is Luciano Albertini; in de Fransche taal te schrijven; adres: c/o. Universal Studios, Universal City (Cal.) U.S.A.

3°) Beide artisten zenden gratis de hun gevraagde photo.

GREEN BLACK F. C. — 1°) Barbara Bedford, adres: 5269, De Longpre Avenue, Hollywood (Cal.) U.S.A.

2°) De rol van den Indiaan Uncas in De Laatste der Mohikanen werd vertolkt door Albert Roscoë.

3°) Beide artisten zenden gratis de hun ge vraagde photo.

NORMAN. — 1°) Voor wat die prijsvraag betreft, iets in dien aard is ter studie en hopen er binnenkort meer over te kunnen mede-deelen.

2°) Al die nieuwe filmen zullen grondig besproken worden wanneer zij hier aan de markt komen; in afwachting lijkt ons een vermelding voldoende.

3°) Het konflikt over de schrijversrechten met Douglas’ Drie Musketiers nog niet opgelost zijnde, zullen we nog zoolang moeten wachten om dien film hier te kunnen genieten.

STATUKE. — 1°) Armand Tallier, adres: 8, rue des Cloys prolongée, Paris is gehuwd.

CAPRLK, MECHELEN. — 1°) Cullen Landis is op 9 Juli 1896 te Nashville (Tennessee) geboren; in de Engelsche taal te schrijven; zendt gratis zijne photo.

2°) Eileen Sedgewick is in 1897 te Galveston (Texas) geboren; in de Engelsche of'Fransche taal te schrijven; zendt insgelijks gratis hare photo.

3°) William Desmond is te Dublin, in 1890 geboren; in de Fransche of Engelsche taal te schrijven; zendt gratis hare photo.

EVA. — 1°) ’t Spijt ons geweldig dat we U de gevraagde inlichting niet kunnen bezorgen, en vragen U verschooning voor de onderstane pijn in de vingers bij het schrijven van dien beknopten (?) inhoud.

2°) Dortohy Dalton zendt immer de haar gevraagde photo, en als bewijs hoeft U maar Ons Photohoekje te raadplegen geduld moet men zeer dikwijls hebben, zoo herinneren wij ons het geval.dat eene gevraagde photo slechts na 13 maanden ter bestemming aankwam.

3°) Achter de Muren der Gevangenis werd vertolkt door: George Walsh, Gladys Brockwell, Milton Sills, Miriam Cooper, Charles Clary.

N.-B. — Zijt U nu tevreden?

DOLLY. — 1°) Betty Balfour is rond de 25 jaar oud, heeft blauwe oogen, blond haar; zendt gratis de haar gevraagde photo; adres: 41, Graven Park, Willesden N.-W. (Engeland); ongehuwd; kan in Fransche of Engelsche taal geschreven worden.

2°) Van welke maatschappij was die film?


12

« KINEMAWERELD »

— En vriéndelijk! vulde mijn vriendin er zuchtend aan toe.

— Hoe gelukkig zijn die sterren die met zoo, een schoone jongen mogen «draaien»! hoorde ik naast mij. .

— Wat zegt hij?

— Twee honderd dertig liefderollen vertolkte hij tot hiertoe!...

— Dan zal hij wel van ondervinding kunnen spreken!...

Nu vroeg M. Ford de medewerking van het publiek om zijn scenario te'filmen, waarvan hij eerst lezing gaf.

Als gehypnotiseerd wipte ik van mijn zetel, recht naar 't tooneel.

Denkt nu niet, beste lezers en lezeressen dat ik alleen was. O, neen!... Als paddestoelen kwamen ze uit den grond, en weldra stond het tooneel opgepropt met toekomstige sterren.

Ik werd door M. Ford uitgekozen als «La femme timide et pasionnée».

Tien maal achtereen trok M. Ford zich bijna de haren uit zijn hoofd bij de repetitie van het tooneeltje dat ik met dien « homme très sériex » moest spelen.

Na zeven maal achtereen herhaald te hebben, gaf M. Ford bevel tot «draaien».

— Ewel? vroeg ik mijne vriendin, toen ik terug in de zaal kwam. Hoe Vondt ge mij in mijn rol?

— Om dood te vallen! lachte ze mij uit.. Dit meesterwerk wil ik morgen zien! spotte ze nog.

Ik was beschaamd in mijn eigen onbeholpenheid. Ik zou wel kunnen schreien hebben.

’s Anderendaags gingen wij de film zien.

Welnu, beste lezers en lezeressen, val nu niet omver als ik u verklaar dat het juist mijn vertolking was die op de film den grootsten indruk maakte.

Ik zat er zelf paf van, en naast mij hoorde ik in een loge, de als muziek streelende woorden tot mij doordringen:

— Mais, cette femme timide et passionnée est tout-à-fait magnifique, n’est-ce-pas, Pierre?

Ik zou die Madame wel kunnen kussen hebben van geluk.

— Awel, begon mijne vriendin nu plots te lachen, nu weet ik alles van de cinema, zulle!

— Hoe dat? vroeg ik.

— Wel, als 2e nü van U al zeggen dat ge een ster zijt, dan zijn er op de wereld niets anders dan sterren.

Dit argument sloeg al mijn illusies naar den bliksem. LEONORE PERDUCALE.

R.L.H.D. — Mabel Julienne Scott, adres: c/o. 6015, Hollywood Boulvard, Hollywood (Cal.) U.S.A.

2°) Is dit wel de juiste naam van dien artist?

HADJI. — 1°) Mae Murray, adres: c/o. Metro Studios; 1025, Lilian Waÿ, Los Angeles (Cal.) U. S. A.

2°) Als journalist mogen we hierin wèl een privaat, doch geen publiek oordeel over nebben.

3°) C/o. 485, Fifth Avenue, New-York City (U. S. A.).

WALLY. — 1°) Is opgenomen met een Krupp-Ernemann; een band van 30 meter.

2°) Is gebeurd door toedoen der firma Paramount te Brussel.

3°) Alhoewel dit studio relatief goed geper-fectionneerd is, staat het echter nog ver achter de Amerikaansche studios.

N.-B. — Vermoeden sterk dat U een zeer nauwe bloedverwant zijt van voorgaande, niet?

CT,4ir>KTTF. — Harold Lloyd, adres: ov2, Irving Boulvard, Los Angeles (Cal.) U.S.A.

2°) Mae Murray, zie adres antwoord aan

hrilji.

LUSTIG TRIO. — 1°) Edna Pürviance, voornaamste film: Woman of Paris; adres:402, A. WestlakeTerrace, Los Angeles (Cal.) U.S.A.

2°), Shirley, Mason, voornaamste film: The Little Wanderer; adres: 1770, Grand Concourse, New-York City (U.S.A.).

3°) Midred Harris, voornaamste film: Forbidden; adres: First National, 6 West, -,oth. Street, New-York (U.S.A.).

LAGARDERE.— Bijdrage voor Vrije Tribuun niet opgenomen, daar zij te persoonlijk is.

NEMO.

VRIJE TRIBUUN

EEN STUDIO TE ANTWERPEN.

« Wilt ge op enkele minuten een Doug. Fairbanks, een Mary Pickford, een Raquel Meller, enz. worden?

Wilt ge roem en fortuin verwerven?

Wilt ge een schitterende toekomst veroveren?

Ga dan naar de «Scala», waar de beroemde Felix Ford u het A. B. C. der Cinema zal aan-leeren en een film zal draaien met medewerking van het publiek.

Dit las ik in groote kloefletters op groote plakkaten en in al de kranten der stad.

Als een tooverkracht werkten deze woorden op mij. Ik las, en herlas ze.

Denk eens aan! Op enkele minuten een Mary Pickford!!...

Het was bijna niet te gelooven!

Met mijn vriendin sprak ik af naar de Scala te gaan.

Dat moest ik zien! Dagen, nachten, had ik er van gedroomd.

In mijn verbeelding zag ik mij reeds aan het firmament der sterren schitteren, overladen met roem en fortuin; mij verkneukelend in de grootste toejuichingen van mijn bewonderaars.

Eindelijk was de groote dag aangebroken, en trokken wij blijgezind naar de Scala.

Overal meende ik toekomstige sterren te ontwaren in de zaal. Waar mijn oogen zich ook draaide, overal ontdekte ik Johanna Forster’s, Havelaars, Waly’s, Vergeet-mij-nietjes, Had-je-maar’s, Kroezelkopjes, enz.

M. Felix Ford werd aangemeld en deed kort daarop zijn verschijning.

Mijn hartje bonsde.

— ’n Mooie jongen! merkte ik op.

HET GESCHRIFT EN DE VERTALINGEN DER ROLPRENTEN.

Ik heb met genoegen het artikel van Have-laar (over het Eden der filmliefhebbers) in de Vrije Tribuun van N° 11 gelezen, en moet bekennen dat het niets overdreven is. Integendeel er zijn nog andere punten die alhoewel niet zoo ernstig, toch nadeelig voor de film zijn, en daaronder (onder die punten natuurlijk) heeft men vooral het geschrift en de vertaling van de rolprent. Het is verschrikkelijk hoe dat bij sommige stukken slecht is gedaan; het kan dikwijls zoo erg gaan dat er van heel de film niets nimmer te begrijpen valt.

Zoo heb ik laatst nog een vertooning bijgewoond, de film heett e: « De vendette danseres» door Alla Nazimova. Het moet een heel lief stukje geweest zijn, maar al het genoegen was er ons van ontnomen door de ellendige vertaling; het ging zelfs zoo ver dat een persson naast mij vroeg of dat soms een vertooning voor hakkelaars was.

IS KINEMAWERELD »

Niet alleen kleine, maar dikwijls ook groote filmen hebben zulke gebreken, al is het dan soms in minder mate. Ik geloof dat, wanneer een groote en prachtige film weinig aantrek heeft, het alleenlijk ligt aan de slechte vertaling, waardoor sommige zinnen effenaf belachelijk worden. Men moet mij toch niet zeggen dat het met een beetje goeden wil zulke gebreken niet te verhelpen zijn, daar het, volgens mijn meening, alleen moet liggen aan de weinige aandacht van sommige drukkers en vertalers aan hun werk wijden. Of zijn dat soms allemaal Chineezen of Japanners. O, dan kan ik het begrijpen.

ASSCHEPQESTERTJE.

AMICITIA'S POSTULATUM.

Iedereen is het zeker opgevallen, dat sinds geruimen tijd Valentino in V. T. aan allerlei beoordeelingen blootstaat.

Een eerste begint, hem als een onverdienste-lijken akteur te aanzien; een tweede (aanbidder van Valentino) acht het zich dan een dure plicht zijn ster te verdedigen (?) en zoo hebben we reeds gedurende een ruim poosje tegenstrijdige beoordeelingen over hem in onze rubriek ontmoet. Zien de schrijvers der artikeltjes dan niet in, dat Ook de smaak ermede gemoeid is en zien zij nu wel het belachelijke van hun daad in? (Verschooning a. u. b.). Maar toch, beste kollega’s ik zou die beoordeelingen over akteurs maar staken! Aldus wordt allerlei afgunst, nijd en krakeel vermeden. En dan, boezemt het ons belang in of deze of gene artist U behaagt of mishaagt?

Wat ons, tribunisten, belang kan inboezemen, lezen en behandelen wij gaarne, maar andere uitingen mogen gerust wegblijven.

Ik hoop dat de personen, die zich aan bovenvermelde daad hebben plichtig gemaakt, het mij niet ten kwade zullen duiden deze opmerking gemaakt te hebben.

N. B. — Postulatum is een stelling, die in het oog valt en (eigenlijk) geen bewijs hoeft.

AMICITIA.

AAN JACQUES GLAZER.

Wij zijn het dus niet eens aangaande Episodenfilmen. Nu, ik had er mij aan verwacht dat er andere meeningen zouden zijn. Laat ons dus daarover niet veel discuteeren, mijn beste, want het zou nutteloos zijn én u, én mij van meening te doen veranderen.

Al is bij de gewone drama’s de afloop «meestal» hetzelfde, bij Episodenfilmen is dat «altijd» het geval. Vervang maar gerust «meestal» door «altijd» mij dear.

Een staaltje uit velen. Het betreft namelijk twee filmen wier afloop «juist» dezelfde waren. De eene. een liefdehistorie (The mother o’mine), de andere een dectectivenhistorie (ongelukkiglijk ontsnapt me den naam). Ziehier den inhoud:

1° Onschuldig veroordeeld. 2° Idem.

1° Wordt naar den «stoel» gebracht. 2° Idem.

Slot. Onschuld bewezen, maar de draden die naar de gevangenis leiden, worden door den bliksem vernietigd. Ik spaar u de rest, doch geef de woorden van mijn gebuur: « Ge mut nie bang zijn, diëe komt ommes just oep tijd».

Ik verkies filmen die een goede brok vormen, schrijft ge. ’t Akkoord. Daarin blijf ik u bij. ik ook ben niet ongevoelig voor een goed brokje. Ja, zulke filmen zijn juweeltjes. Jammer genoeg, er zijn er niet vele. Evenals de beenhouwer (verschooning mocht onder uw deknaam een beenhouwer schuilen) bij de goede brokjes, ook beentjes voegt, zoo krijgen de filmliefhebbers ook « beentjes »: de flauwe, vervelende filmen, zooals gij zegt.

Laat mij nu toe, amice, uwe brokjes in twee soorten te verdeelen:

1° Móeder; Het ouderlijk Huis; In een klein smal straatje. In zulke filmen ziét men het werkelijke van het leven.

2° De Verdrukten; Het Hindoesche Graf; De Koningin van Saba. Wat leeren ons die filmen? Geschiedenis, zeden en gewoonten van een volk.

Dat is hetgeen ik denk te verstaan door uwe goede brokjes. Yours truly. CHI-LO-SA.

ANTWERPEN'S STUDIO.

Bij den papierberg over de Studio-utopie wil ik ook nog een blaadje voegen. Weinig ernstig werd er tot hiertoe over geschreven. Alleen Johanna Förster, die zich niet door een verleidelijke voorspiegeling liet in slaap wiegen, zag het probleem helden in.

De volgende vragen dringen zich op:

Is er, tot de verwezenlijking van veler’s droombeeld, gebrek aan geld?

Onafgezien land-, haven- of kunstbelangen, geloof ik dat de geldkwestie hier van ondergeschikt belang is, wanneer men er evenwel in gelukt bij kapitaalkrachtigen belangstelling en vertrouwen in de zaak op te wekken.

Doch, hebben wij bekwame financieele bestuurders?

Laten wij optimistis zijn en dit nog beamen.

Hebben wij wel bekwame techniekers en vertolkers?

Zouden wij op zooveel tegemoetkoming van wege de Staat en openbare besturen als onze Amerikaansche kollega’s kunnen rekenen? En vanwege de partikulieren en kinemabe-stuurders? En vanwege het ondankbare publiek zelf?

Wat de panorama’s voor buitenzichten betreft, dit is van minder zorgwekkend belang.

Zouden wij op de wereldmarkt evenwel kunnen konkureeren? Zouden wij met glans den strijd tegen Amerika met zijne moderne inrichtingen en publictieit kunnen aanbinden? Zouden onze Produkten kunnen opwegen tegen de Skandinaafsche kunstvoortbrengselen?

In Italië b.v. worden meer buiten- dan in-landsche filmen vertoond.

Een nationale filmindustrie zal noodzakelijkerwijze het uitvloeisel zijn van ons eigen materieel- en geestesleven.

Is onze nationale letterkunde, die zich tot de aanpassing van filmscenarios zou leenen, uitgebreid genoeg of toepasselijk?..

Hebben wij degelijke scenaristen? ’ Hebben wij?..

. Zoo kunnen wij ons nog vele vragen stellen, de eene al minder oplossend dan de andere.

Voorloopig zal het Antwerpen’s Studio we] blijven, geloof ik, bij verzuchtingen-op-papier van naieve vrije Tribunisten. HAVELAAR.

KINEMANIEUWSJES

DAS SPEL DER LIEBE, een modern drama, is op de markt gebracht door de Nivo Films, met regisseur G, Schamberg. Dezes vrouw, Marcella Albani, alsook Alfred Abel en Carl de Vogt, twee bekende Duitsche artisten, zijn meesterlijk in dezen band. Met ongemeenen bijval is deze film ontvangen.


« KINEMAWERELD »

Onze Ciné-Romans

De Bergbewoners

(The Kentuckians) (Les Montagnards)

de bekende Paraniountfilm door Ed. Neorg.

ROLVERDEELING:

Boone Staliard....Monte Blue

Randolph Marshall ....Wilfred Lytell

Anne Bruce....Diane Allen

Mace Keaton....Frank Youner

Jake Staliard....Thomas S. Brown

Boone’s Broer....J. W. Johnston

Constable ....nussell Parker

Gouverneur....J. H. Gilmour

Colton, journalist....John Miltern

De jonge Keaton....John Carr

De jonge Staliard1 ....Albert Hewitt

Mama Staliard ....Eugenie Woodward

Mevr. Marshall.... Grace Reals

Oom Cadmus....Wesley Jenkins

« Bij de Wetgevende Macht zult gij ons in het verderf storten, maar hier zoudt gij ons kunnen helpen! »

Jack Staliard drukte zijn breeder’s hand, wanneer het vlot aan den oever aanlegde, hetwelk de rivier kwam afvaren, en Boone naar de hoofdstad bracht, alwaar hij zijn plaats in het Parlement ging innemen.

Er was een groot onderscheid tussehen de twee broeders; niet alleen tussehen hen, maar ook tus-schen hun heele familie en bekenden. .

Jake was een echte bergbewoner, ruw van opzicht en handelingen. Boone, het hoofd der Stal-lard’s, was een fijn gebouwd man, met het opzicht van een dichter. Hij had zich zelf opgevoed, waardoor hij in aanraking kwam met de meer aristo*-cratische landeigenaars, van daar beneden in de vallei. In zijn hart bleef hij echter een bergbewoner, trotsch op zijn stam en met liefde neerblikkende op het harde leven zijner familieleden.

« Indien het leven in de bergen zoo wordt ingericht, Jake, dat het er aangenaam wordt te verblijven, dan zullen wij op de hulp mogen rekenen der Wetgevers. Deze moordende familietwisten moeten ophouden. De wet van het geweer is verouderd en heeft nooit iemand goeu gedaan. Vandaag heb ik gehoord dat de Keatons hun haat, tegenover ons, gaan begraven. Ik verlang nu van u, dat ge mij beloofd, dat ge hen geen reden geeft om opnieuw een schot te lossen. »

«c Ik zal niemand kwaad doen, Boone; maar weet wel dat ik het onder geen stoelen of banken steek: Ik haat de Keatons! » antwoordde Jake Woest.

« Indien de Keatons ruzie verlangen dan kunnen zij die hebben zoolang er een Staliard in de bergen weent! »

« Zoo zijt ge nu eenmaal, Jake. Gij en het volk van Roland zend mij naar de Wetgevende Macht, om te verkrijgen dat men ons, bergbewoners, wetten zou geven om ons te verbeteren, opdat wij ordentelijke woningen zouden bezneen, onderwijs en alles wat wij nendig hebben. Nog heb ik mijn rug niet gekeerd of ge spreekt reeds van een nieuwe ontmoeting met de Kebons, 'dewelke niet eindigen zal dan wanneer _de laatstj man der twee fa-, milies zal'gedood zijhv Tndißß wij wettelijke hulp verlangen van de « vallei-aristbkraten » dan moeten

wij ook toonen dat wij die hulp waardig zijn. » « Dit klinkt heel schoon, Boone, maar ik ben te veel een Staliard om dien weg op te gaan. Het is voor mij zoo natuurlijk een rveaton te haten, zooals al de bergbewoners de mannen der belasting haten! »

« Maar is er nu nog niet genoeg get wist? » vroeg Boone. « Maken zij jacht op onzen broeder Daws, welke voor moord opgezocht wordt? Indien men hem vind wordt hij opgehangen. »

« Niet zoolang er nog een Staliard met een geweer bestaat!... Doch, zij hebben hem nog niet! » « Nu, Jake, ik moet gaan. Waak goed over moeder, en nogmaals, ik vertrouw op u geen twist met de Keatons te zoeken. »

Jake Staliard antwoordde niet meer. Hij drukte de hand van zijn broeder en wuifde hem achterna.

Boone op het vlot staande, zag weemoedig de toppen der bergen kleiner worden hoe meer hij zich verwijderde.

De bergen waren zijn tehuis, hij beminde ze met een vaderlandsdh gevoel, zooals de eigenaars in de Vallei hun streek de Bleu Grass beminden.

Wanneer hij aan het punt kwam, alwaar hij nog steeds de top van een berg zag en terzelfdertijd beneden hem de vreedzame weilanden, dan kon hij niet nalaten te denken hoe veel de twee karakters dezer Kentucky inwoners verschilden.

De grijnzende bergtoppen en de lachende vallei gaven zeer typisch de gevoelens weer dezer bewoners.

« En toch » murmelde hij, « behooren wij tot dezelfde landstreek. De man, welke deze twee met elkaar zou kunnen verzoenen, zou een waar Kentuc-kan zijn, een zoon, waardig van een grooten Staat. »

Boone kwan in het Parlement op een tijd, wanneer de bergbewoners en de vallei-eigenaars, ze*er vijandig tegenover elkaar stonden.

Er waren door de eersten zooveel daden, buiten de wet, gepleegd dat de laatsten er Kort spel wilden mee maken.

Deze hadden tot hun vertegenwoordiger gekozen Randolph Marshall, afstammeling van een der oudste en weelderigste families van Kentucky.

Boone Staliard sloeg hem nauwlettend gade, en wachtte om zijn wetsontwerp neer te leggen; hij zag dadelijk welk een wel opgevoed man, als deze, vermocht op de aanwezige personen. Randolph Marshall was een flinke man welke zeer gezocht werd door de vrouwen.Wat meer is, hij was ’n goed redenaar. Be woorden vloeiden hem van de lippen dewelken een goeden weerklank vonden.

In een prachtige speech verklaatde hij:

« Deze moordende bergbewoners onteeren den Staat! De Natie lacht ons uit dat wij ons zelve niet regeeren kunnen! Denk eraan mijheeren! De oude, groote Staat Kentucky onmogelijk zich te regeeren! De genezing is de macht! Te lang geduld hebben wij gehad met deze barbaren! Mijn voorstel is: het bergdistrikt te annexeeren en dit te plaatsen onder de wet evenals de andere provincies. Stemt dit voorstel, mijnheeren, en behoedt Kentucky van de schandé! s

Onder een donderend applaus ging hij zitten.

Het was geweten in het Huis dat Boone Staliard, het nieuwe lid voor de bergbewonersT' zou antwoorden. Aller bogen gingen dan ook naar het slanke figuur, dat recht stond wanneer het hand-

« KINEMAWERELD »

geklap wegstierf. In zijn zwarte kleeding, gemaakt door een dorpskleermaker, was voor de landeigenaars deze spreker geen geduchte tegenpartij.

Boone greep zenuwachtig naar de boorden van zijn lessenaar. Minachtend zag men hem aan, doch wanneer hij zijn mond open deed was men weldra de « bergbewoner » vergeten.

Zijn stijl van spreken was juist het tegenovergestelde van die van Randolph. De woorden van den vallei-eigenaar kwamen zeer langzaam, maar nadrukkelijk over de lippen. Die van Boone kwamen met de sterkte van een bergstroom. Zijn grammaire was niet correct maar, de redevoering was heerlijk. Het was een stem .uit de wildernis, smee-kende voor recht en billijkheid. Hij bekende den vorigen spreker gelijk te geven over de onwettelijke daden in de bergen, maar die vrijmoedige openhartigheid bekoorden zijn toehoorders. Doch hij keurde het af, de bergbewoners daarvoor te straffen met annexatie.

« Van een vrij volk kunt gij geen slaven maken! bracht hij uit met donderende stem. « Dit wetsvoorstel is machtsmisbruik, en zulks zal altoos door mijn volk met de wapens bestreden worden! Gij kunt dooden maar niet cwerwinnen! "Wij vragen het recht ons zelve te besturen! In de bergen zijn slechte menschen, fnaar die zijn hier ook! Bij ons zijn er echter ook goeden die wel zorgen zullen dat de wet gëeerbiedigd worde!... Gij zult mij misschien niet gelooven? Luister!... Cp dit oogenblik, terwijl ik tot u deze woorden richt, wordt mijn broeder opgezocht voor moord! Wanneer men hem grijpt is dit voor hem den galg! Men zegt dat wij trachten hem te redden, doch, laat ons onzen zin doen en ik geef u hier plechtig mijn woord dat de wet haar loop zal hebben, niettegenstaande dat die man mijn eigen broeder is! Hij zal hangen omdat hij schuldig is! »

Hij ging zitten en verborg zijn aangezicht in zijn handen, overmeesterd door de groote ontroering.

Een lid deed uitschijnen dat men Boone Staliard de kans moest geven, de wet in de bergen in te voeren; bijgevolg moest het debat verdaagd worden.

Dit voorstel werd eenparig aangenomen. Boone werd omringd en geluk gewenscht. De eerste, welke naar hem toe kwam, was zijn tegenpartij Randolph Marshall.

« Onze zienswijze is verschillend » zegde deze, « maar niemand kan ontkennen dat gij het met den Staat Kentucky wel meent. »

Hij stak zijn hand uit maar Staliard weigerde deze te drukken.

ic De tijd is nog niet gekomen » antwoordde hij, « om de hand aan te nemen van iemand welke mijn volk van zijn vrijheid wil berooven. »

Blozend keerde Randolph zich van hem af.

Op de galerij van liet Huis zat Anne Bruce, dochter van den Gouverneur en verloofde van Marshall.

Aristokrate tot in de toppen harer vingers, verstandig als schoon, was het haar en haars vaders wensch geweest dat Randolph redenaar was geworden, en verdediger der landeigenaars.

Zij had naar haar verloofde’s speech met bewondering geluisterd, doch de krachtige taal van den man uit de bergen had haar in vervoering gebracht Hij had haar in twijfel gebracht of haar volk wel het recht had die bergmenschen te regeeren. Zij stelde het verschil vast tussehen die twee mannen. Randolph sprak met de gewoonte van een aangeleerde speech; zijn zinnen waren sunstmatig aan elkaar gebracht. Maar de woorden van Staliard kwamen recht uit het hart.

« Ik zou dien man willen spreken, Anne. Hij heeft mij getroffen, hij is echt! »

Anne keek op naar haar vader.

« Zoo echt als zijn bergen, papa... Hij is in gesprek met Mr Colton, de nieuwe uitgever van de « Clairon ». Wel, verzoek hem, „oor Mr Colton, morgen op uw ontvangst aanwezig te willen zijn Hij vertegenwoordigd wel degelijk de bergbewo ners, van een zijde welke ik nog nooit gezien heb. »

Anne Bruce verlangde insgelijks dezen man te ontmoeten maar wel een weinig beangst om haar vader. Er was iets in dien jongen hetwelk zij tevergeefs in Randolph gezocht had. Zij beminde haar verloofde, doch zij was niet al te gerust over hem aangaande zekere hoedanigheden in zijn karakter. Terwijl deze jongen uit de bergen...

Anne werd in hare gedachten gestoord door de komst van een van haar vader’s vrienden, welke over het debat kwam spreken.

Doch dien nacht zag zij in haar droomen de slanke figuur van .Boone Staliard, met zijn zwarte kleeding, zijn donderende stem en waarin hij verklaarde de wet uitgevoerd te zien, al goldt het zijn. eigen broeder.

Bcone Staliard kwam naar de ontvangst van den Gouverneur, doch i.ij bleef er niet lang.

Anne zag nu reu gansch ander man dan deze in het Huis, welke iedereen overwonnen had met zijn krachtige taai.

De man der bergen vond nu geen woorden om zich uit te drukken, tegenover de menschen aan wie hij werd voorgesteld door Blaine Colton.

« Ik was een gek naar hier te komen » zegde hij aan Anne Bruce, wanneer deze hem eindelijk alleen had, om iets te vernemen over het bergvolk. « Doch. ik kan u zeggen dat ik u op de galerij opgemerkt heb; het scheen mij toe dat u de eenige persoon waart, welke mij geloofde, wanneer ik zegde dat de bergbewoners in staat zijn zich zelf te regeeren. »

« Het was het vertrouwen in u zelve, uw geloof in uw volk, dat mij interesseerde » antwoordde Anne.

Boone Staliard schudde het hoofd.

(Wordt voortgezet).

Wilt gij het portret UWER GELIEFDE FILMSTERREN bezitten?

ROOKT

DE BESTE DER EGYPTISCHE SIGARETTEN


WANNEER GIJ HET WOORD

aan de deur van een Kinema ziet staan, treedt dan binnen en gij zijt zeker een aangenaam = oogenblik door te brengen.

Abonneert u op «Kinema- an Tooneelwereld». Fr. 15 por half Jarr. Fr. 7.50 par drie maanden.

AAN DR HH-. ADVERTEERDE»» VA» WEEKBLADEN

Wen&oht U een goede publiciteit, plaatst den uw aankondigingen In < Kinema- en Tooneelwereld >.

( Kinema- en Tooneelwereld > Is het beste en moest gelezen weekblad van België.

« Kinema- en Tooneelwereld » Is het officieel orgaan van het Nationaal Verbond der Vlaam-aohe ToonselmaatschappIJen, waarbij bijna al da fooneelkrln'gen van het Vlaamsoho land zijn aangesloten. Het Is alleen daardoor reeds het voornaamste famllleweekblad van België.

Met een aankondiging van slechts enkels lijnen In « Kinema- en Tooneelwereld >, bereikt men meer dan met heele pages in andere weekbladen.

«KINEMA- EN TOONEELWERELD« WORDT DOOR HAAR AAN OEN AMEN INHOUD, van artikels van de beste en moest gekende schrijvers en letterkundigen van België, OVERAL 6E-LEZEN.

Onze bureelen zijn open alle werkdagen van 9 tot 1 en van 3 tot 7 uur.

Korte Gasthuisstraat, 16, Antwerpen.

HACKIN

KartSiuizersstraat, 9A. — BRUSSEL (

Biedt aan:

Vijl buitengewoone avontuurlijke film - drama’s met

Harry Cary

Drukk. Neptune, Steenhouwersvest. 28, Antw.


ivuvfevy

ROYAL - ZOOLOGIE CINEMA

Mariés sans amour

*î*,9 Sur les côlcs dé la Nouvelle Angleterre était situé ** le village de Chartrôly. C'était au temps jadis un X1? port, protégeant les bateaux taisant la pèche

X dans POcéan... Sur toute ïa ûotille existante alors, n existait qu'un seul pêcheur, le vieil aveugle Gor-, X ning et sa tille Rena.

A J», Rena était pour son père en même temps que la cuisinière,, la pilote du «Molly B..*». Rempli d’une véritable vénération pour son Râteau, le vieil aveugle ne ccssail de répéter à sa fille que son plus cher désir avant de mourir fut que son bateau prit la mer jusqu'à ce qu’il tombe en miettes. Rena lui en fil le serment, ajoutant même que, si un jour elle devait épouser un mari, ce ne serait que sur la promesse de ce dernier de continuer la pêche à bord du «Molly B..I».

A Chartrôly, deux jeunes fialicés à la même époque, filaient le plus parfait amour: Georges Grey et Simone Hampton. Sur la côte, Rena fit la connaissance d’un jeune artiste, Paul Dupré. L’esprit, l’humour de Paul en fit bien vite au boni de quelques jours le héros du roman des rêves de Rena.

Par une belle journée de septembre, Rena, accompagnée de son père, se livrait à la pêche quand tout d’un coup un brusque saut de la température fit déchaîner une pluie torrentielle. Le vieux Corning, secoué par le roulis du bâteau, ne pouvait qu’à grande peine se maintenir à bord quand des cris désespérés se firent entendre dans la nuit. N’écoutant pue son courage, Rena se jette à l’eau et ramène un jeune homme qui venait de choir d’un yacht qui croisait sur la côte, mais au moment où il venait de reprendre ses sens, le père de Rena, ébranlé par une vague plus forte, est projeté en mer. Essoufflée par l’effort qu’elle vient de produire, Rena, sans hésitation, se plonge immédiatement dans le flot menaçant et ne peut malheureusement que ramener le cadavre du père qu’elle chérissait.

Le témoin, première victime, se trouvait être Georges Grey. Désespéré lous deux, Georges ne savait que faire pour faire oublier à Rena les affres de sa douleur, s’offrant en vain à la secourir par le moyen qu’elle jugerait le plus opportun. Rena, se rappel laut du serment fait par elle, offrit à Georges Grey dé la marier et de continuer la pêche aux lieu et; lace de son père.

Mariés, les; -unes époux malgré leur éducation fX diffère a le, cherchaient II remplir chacun rn.ee qui X Je concernait, le rôle que chacun étail appelé à jpiier V/J par la suite. Georges, difficilement, éprouva les A«»» plus grandes peines à se plier à la vie rude des * pêcheurs, aussi à peu de temps de là il offrit à 3 Rena de la présenter à sa famille.

*9 Dans une soirée donnée par mère, Georges cl Rena son! présentés à leurs' amis d antan. Simone; «»«9 fiancée jadis de.Georges, apprend le mariage de ce 3 «v» demie -. Paul Dupré, ami de la famille avec qui J*9' if se trouvait à Chartrôly, retrouve la petite Rena 9*** que son court passage à Chartrôly suffit à eiiflam->9 mer le i-car Ta s prévenantes de Paul pour Rena

? PROGRAMME du 30 MARS au 3 AVRIL

Audran

1. Le grand Mogol.

(Ouverture)

2. Les Bédouins

3. Mes Parents sont venu me chercher F. Pearly

Une. petite femme charmante

comédie gaie avec Viola Dana

(Fantaisie)

amour

grand drame interprété par Myriam Cooper, Forrest Stanley, Mitchel Lewis

PROGRAMMA van 30 MAART tot 3 APRIL?

Le grand Mogol

(ouverture)

Audran

Bedouin en

3. Mes Parents sont venu me chercher. F. Pearly

W nutr

4. Een klein bekoorlijk vrouwtje

blijspel met Viola Dana

(Fantasie)

, Gelinwd zonder liefde I

drama vertolkt door Myriam Cooper, Forrest Stanley, Mitchel Lewis

iilimiiiiiiiiinimn .... 1111 iiiiinVmi m i r»n i n i m 1111111 n 11 iTTi nil mi

Semaine Prochaine

le grand succès

Ijess, au Pay> des gaines|

ave

MflRY FLKFORD

dans le rôle tit-nsiire

sont remarquées et une discussion s’ensuit entre Georges et Rena.

Flétrie dans son honneur du marché qui était fait d’elle, Rena, exaspérée, leur jellc à tous deux son mépris le plus éhonté. Paul, fou de jalousie, jure de la conquérir dut-il y consacrer sa vie.

Dupré retourne à Chartrôly retrouver Rena qui est retournée à son pays.

Ln ('Molly B...» a reprit la mer emmenant Rena. Dupré l’aperçoit-au large, prend une embarcation sur la côte et le rejoint. 11 se hisse à bord, se jette dans les bras de Rena.

Gehuwd zonder liefde

De oude blinde visscher Gorning, van Chartrôly, die een ware vereering voor zijn boot heeft, laat zijn dochter Rena hem beloven dat zij slechts den man huwen zal die op de «Molly B... » het voor ouderlijk bedrijf zal voorézetten.

Op zekeren dag, ton-. ijl vader en dochter ter ischvangst zijn, worden zij verrast door een verwoeden storm. Plots weerklinken wanhoopskreten doorheen l’At gehuil van den wind. Slechts luisterend naar haar hart werpt Rena zich moedig in de ziedende golven en gelukt er in een jongen man — Georges Grey — te redden, die van een yacht in zee was geworpen door het onweer.

Maar pas heeft deze, dank aan Rena’s zorgen, liet bewustzijn terug of een torenhooge golf sleurt de oude Gorning mee in den Oceaan. Een tweede maal werpt Rena zich zonder aarzelen te water, maar kan slechts het lijk van den beminden vader terugvoeren.

A’oor Rena’s groote smart en gedreven door een spontaan gevoel van dankbaarheid biedt Georges zich van haar Ie helpen, op welke wijze zij ook wil. Zich den eed herinnerend, den vader gedaan. biedt zij Georges aan haar Ie huwen en de visscherij voort te zetten.

Zij huwden — Georges ondervond de grootste moeite om zich aan het ruwe visschersleven aan te passen, gewoon zich in de groote wéreld te bijwegen. Ook zal hij Rena korten tijd nadien zijn familie voorstellen en ze inwijden in het mondaine leven.

Tijdens een avondfeest ontmoet Rena Paul Dupré, een vriend van den huize, dien zij voor eonigrn tijd leerde kennen te Chartrôly. Paul’s ingenomenheid tegenover Rena wordt door allen opgemerkt en geeft aanleiding tot een stormige discussie lussclien Georges on Rena.

Rena keer! terug naar haar streek, uitzinnig van woede en smart. Doch Dupré heeft haar gevolgd, zweert haar ze hartstochtelijk Ie beminnen.

Ook Georges kómt naar Chartrôly en vindt er Renn in de armen van Dupré. Een strijd breekt ‘ loiy lnssd.cn de twee mannen, opgezweept door jalocrschheid. Georges dient Dupré een voorbeeldige straf loc en keert dan terug’ tot Rena die plechtig belooft hem voortaan slceds trouw te zullen zijn.

Een nieuw

leven zal nu voor heide beginnen.

Imprimerie du Cëntre, 26, Rempart Kipdorp, Anvers.


POUR AVOIR UNE BIERE BONNE ET SAINE

Adressez-vous à la israsserie

VAN HOMBEECK

BERCHEM - Tél. 5210

BIERES en BOUTEILLES - en FUTS

La Fourniture Générale Automobile

12, rue Van Ertborn Tél. 2921 ANVERS Tél. 2921

Agence pour la Province d’Anvers du Vrai "FERODO”

Agence pour Anvers des Roulements à billes S. K. F.

Agence générale pour la Belgique du Diamond et Noble’s Polish

La seule maison de la place fournissant aux garages aux prix de gros

Maison BERTHY

106, rue de l’Eglise, 106

FO U Fin U FLES

Arrangements — Réparations Conservation de fourrures Prix avantageux — Travail soigné

PHOTOGRAVEURS SINATEURS

EXECUTION RAPIDE ET SOIGNÉE

Champ Vlemineltx.. 6 ANVERS

HABILLEZ

VOS

ENFANTS

BRITANNIA

17, Longue rue d’Argile

OUVRAGES DE DAMES

OUVRAGES UESSUVÉS

Laines, soies, cotons, couvre-lits, nappes,

STORES, BONNETTERIE A LA MAIN, DENTELLES, JUMPERS

MAISON EMMA

WOL, ZIJDE, KATOEN, BEDSPREIEN, TAFEL-KLEEDEREN, STORES, KANTEN, HANDBREIGOED, JUMPERS

„j Anvers, Rue Vondalstraat, 15, Antwerpen

garnitures'

POUR

Fumoirs, Salons, Boudoirs Chambres à coucher Verandah Fauteuils - Club

11, Longue rue du Vanneau

(près du parc)

MEUBLES

I Les plus grands Magasins en Belgique i

9 Longue rue des Claires 9

(près Meir)

1. jrand choix de garnitures, 200 salles à manger, | I chambres à coucher, salons, cuisines, verandah’s, | I bureaux, literies, chaises-longues, etc. etc. j

Maison Américaine

Meilleur marché qu’ailleu’s I Ouvert tous les jours jusqu’à 8 h. f. | Magasin fermé

Autos pour Cérémonies. Mariages, Baptêmes et Fêtes

Garage J. & H. DEHU

Téléphone 3107

42, Canal des Briseurs - ANVERS VOYAGE8 A L’ÉTRANGER - EXCURSIONS PRIX A FORFAIT

Zi'wcLvcW' cie

1*cJL iftv LL fyeèpeyyt''?—

A. ck e*T?oo s - fiaeçLçvPû&t

ikkh, o

'dEMëcwTeSTRftTO

BRODERIES

DESSINS MODERNES

PER.LA.GES, BOUTONS, POINTSCLAIRS. PLISSAGE

M= RYCKAERT

RUE RUBENS, 17, ANVERS

TRAVAIL SOIGNÉ ET RAPIDE

..EMGELSCH HOEDE

VONDELSTR., 19

CAUS

(nabij St. Jansplaats)

De laatste nieuwigheden in Vilten Iloeden

Rüirne Içeus

Ziet Stalave