Programma van 16 tot 22 dec. 1932



Brochure

Bron: FelixArchief nr. 1968#776

Deze tekst werd automatisch gegenereerd op basis van gescande pagina’s met OCR-software. Door de diverse historische lettertypes gebeurde dat niet altijd foutloos.

Toon alleen de facsimile’s van dit programma



A. VAN OSTA & O

39 - 41 rue Carnot straat — rue Dambrugge straat, 1

Grande spécialité Best

de VETEMENTS sur MESURE gekend

et de huis

la belle CONFECTION der stad

à des

PRIX défiant toute concurrence voor GEMAAKTE en op MAAT TE MAKEN kleederen voor HEEREN. JONGELIEDEN en KINDEREN

AU BON COIN

Vendredi Samedi -| *-r Dimanche -|Q Lundi 1A Jeudi r\c% décembre i q-t 2

Vrijdag Zaterdag Zondag Aö Maandag Donderdag December

1. EclairJournal

Actualités sonores

2. Le Club des Resquilleurs

Dessin animé sonore

3. Le Sanctuaire de Ling-Yin

Documentaire du service scientifique de l’U, F. A.

1. Eclair-Nieuwsberichten

Aktualiteiten op den klankfilm

2. De Club der Rondventers

Klankteekenfilm

3. Het Heiligdom van Ling-Yin

Dokumentarische film van de kuituur afdeeling der U.F.A.

Disques

B 17059

Marche du lr Carabiniers - Marsch der Karabinier » Marche des Rubaniers - Marsch der Rubaniers

T3 A RLOPHOWE - Grammofoonplaten

B 48189 Piscatore é pusilleco - Nin me sceta Chanté en Italien par - Gezongen in het Italiaansch JOSEPH SCHMIDT

5 LE VAINQUEUR

Un film de la production

• 5. DE OVERWINNAAR

Een film der productie

ERICH POMMER

Scénario: Gegeven: Prisés de vues: Beeldopname :

Leonhard FRANK & Robert LIEBMANN Gunther RITTAU

Réalisation; Verwezenlijking: Prises de sons ; Klankopname:

Hans HEINRICH & Paul MARTIN Fritz THIERY

Musique: Muziek: Decors : Schermen :

Werner R. HEYMANN Erich KETTELHUT

Dialogues et couplets Dialogen en Koepletten Costumes : Kostümen :

Jean BOYER Joe STRASSNER

Helene

Robert Kurtner Ponta Hunter La mère de De moeder van Le directeur de l’hôtel De Hotelbestuurder La cou'urière - De naaister Marguerite Templen La femme de chambre De kamermeid

Hunter .

DRAMATIS

Käthe von Nagt Jean Murat Le Gallo Pierre Brasseur

Jean-Marie Laurt nt

Gaston Jacquet

Andrée Lorrain

PERSONÆ

ie Bookmaker 2e Bookmaker .

Un téléphoniste Een telefoonbediende Une vieille dame dans l’hôtel Een oude dame in het gasthof Un Anglais Een Engelschman Les Voix - De Stemmen

Lucien Callamand Robert Négrel

Piérade Ad. Sandrock

. Charles Redgie

. I.eardy & Verly et les en de Comedian Harmonists


IB

Le VAINQUEUR

Kurtner n’est qu’un vague employé des P. T. T. Un jour, son chef de bureau l’envoie acheter des cigarettes. Le bureau de tabac où va Kurtner est en même temps une agence de pari mutuel urbain et un malentendu lui fait remettre un ticket par le préposé. Ce ticket, gagnant, rapporte dix mille francs à Kurtner. Celui-ci va remettre les cigarettes à son chef et lui rend sinon son tablier, du moins ses manches de lustrine. Une partie de l’argent si heureusement gagné va servir à Kurtner à s habiller en élégant turfiste: guêtres blanches et jumelles en bandouillère.

Ainsi vêtu, Kurtner vient trôner aux courses dans une tribune du pesage. Il y fait connaissance d’un gioupe fort sympathique. Il y a là Ponta, le célèbre milliardaire américain, Hélène, sa fille, et le fiancé de celle-ci, Hunter, jeune Américain, qui n’a d'autre intérêt dans la vie que l’équipe de hockey sur glace, dont il est gardien de but. Kurtner, après avoir perdu ce qui lui restait, revient des courses dans la voiture de Ponta et invite Hélène à dîner le soir même. Cependant l’auto les conduit à l’hôtel « Atlantic », demeure des Ponta et où la mère de Kurtner est simplement dame du vestiaire. Droite et simple, elle conseille à son fils de ne pas bluffer les Américains et d’a-vour ce qu’il est réellement à Hélène. A.vec Hélène, au restaurant où il l’a invitée, il ne parvient pas à libérer sa conscience et n’arrive d’ailleurs que par un resquillage magistral à régler l’addition.

Kurtner, désargenté, a dû se résigner à accepter une place de danseur professionnel à l’hôtel «Atlantic». Il s’en tire assez bien jusqu’au moment où Hélène le dé-

couvre dans l’exercice de sa profession, ce qui ne manque pas de causer une manière de petit scandale. Hélène lui jette l’argent du dîner et un pourboire à la tête. Cet argent servira à Kurtner à envoyer une gerbe d’orchidées à la jeune fille. Maintenant Kurtner, remercié comme danseur, est devenu téléphoniste au standard de l’hôtel. Hélène demandant, de sa chambre, une communication téléphonique, est étonnée et furieuse de s entendre répondre par Kurtner. Elle coupe les fils de son téléphone pour qu’il vienne les réparer. Ils décident de fuir ensemble. En partant avec Hélène, Kurtner a laissé « poste restante » un télégramme urgent pour New-York, que Ponta lui avait fait remettre.

Les amoureux arrivent dans un petit hôtel de piètre apparence. Cependant Kurtner a des scrupules: obligera-t-il cette fille de nabab à une vie sordide et gênée? Et tandis qu’Hélène se déshabille dans su chambre, Kurtner s’en va.

Mais le télégramme oublié a des conséquences formidables. Il fait gagner cent millions à Ponta. Le milliardaire, désireux de partager cette somme avec celui à c/ui il en est redevable, fait poser des affiches promettant une récompense à qui lui fera retrouver Kurtner.

Kurtner se présente et voit ainsi lui tomber du ciel une fortune de cinquante millions de dollars.

Le jour des fiançailles, Hunter dispute un match de hockey sur glace; il y met toute son ardeur, tout son courage et s’en voit récompenser par la victoire de son équipe. Le match fini, il se précipite à 1 hôtel « Atlantic »... où il arrive trop tard: c’est avec Kurtner, devenu un parti convenable, que viennent d’être célébrées les fiançailles de la charmante Hélène.

(ETABLISSEMENTS f

THIELENS

42, RUE OrtttEGANCK, 42j 14, RUE LÉOPOLD, 14?

TÉLÉPHONES: 262.23 et 256.06 |

I Luminaires J art, f

Je styles anciens et mo Jernes I

— Toutes réalisations | d éclairage artistique |

Achetez vos

Vins et Liqueurs

- EN CONFIANCE A LA MAISON -

Arthur Enthoven

Fondée en 1896 Rue Breydel, 27, ANVERS Tel. 271.92

Champagnes et liqueurs fines de toutes marques. Vins de toutes provenances.

IMPORTATIONS DIRECTES

Reisagentschap

— Voyages

EMILE WIRTZ

AVENUE DE KEYSER, 44, DE KEYSÊRLEI

ANVERS-ANTWERPEN


GLOBE

Le Globe est une boisson rafraîchissante d’une pureté et d’une finesse incomparables.

Son goût exquis, son parfum suave et sa délicieuse fraîcheur, lui ont valu son surnom —

L'AME DU CITRON

De Overwinnaar

Robert Kurtner is slechts een doodgewoon beambte bij de post, telefoon en telegraaf.

Gp zekeren dag wordt hij door zijn bureeloverste uitgezonden om sigaretten te koopen. D'e sigaren- en tabakwmkel is tevens een agentschap voor koers-weddings-schappen. Door een misverstand komt hij in het bezit van een biljet. Dit komt winnend uit en Kurtner strijkt het lieve sommetje van tienduizend irank op. Kurtner gaat zijn overste de sigaretten brengen en meteen zijn ontslag. Een gedeelte van het geld, hetwelk hem als uit den hemel is gevallen, zal dienen om Kurtner om te too-veren in een elegant koersspeler.

Alzoo uitgedost komt Kurtner op de tribunen. Hij maakt er kennis met een zeer sympathieken groep: Ponta, de gekende Amerikaansche miljardair; Helena, zijn dochter, en de verloofde dezer laatste, Hunter, een jonge Amerikaan, wiens eeni-ge levensbetrachting schijnt te zijn de eer hoog op te hcuden van de ploeg hockeyspelers op ijs, waarvan hij de goalkeeper is.

Na alles verloren te hebben wat hem overbleef, keert Kurtner van het koers-veld weer in de auto van Ponta en... noo-digt Helena denzelfden avond uit voor het dîner. De auto voert hem intusschen naar het hôtel « Atlantic », waar de Ponta s afgestapt zijn en waar Kurtner’s moeder in dienst is als bewaarster der kleedkamer. Rechtschapen en eenvoudig als zij is, raadt zij haar zoon al z’n blufferij af en zet hem aan te bekennen wie hij eigenlijk is

In het spijshuis, waarheen hij Helena heeft gevoerd, gelukt hij er echter niet in zijn geweten... te bevrijden, maar wel, door een meesterlijken kunsttoer, de rekening te betalen...

Zonder middelen van bestaan, heeft Kurtner echter moeten besluiten de plaats van « beroepsdanser » aan te nemen in het hôtel «Atlantic». A.lles gaat tamelijk goed, tot Helena hem verrast, in de « uitoefening van zijn ambt », wat aanleiding geeft tot een klein schandaal. Helena werpt hem het geld van het dîner plus een passend drinkgeld naar het hoofd. Dit geld zal dienen om het meisje een ruiker orchis te zenden. Kurtner, die niet langer danser kon blijven, is telefonist geworden in hetzelfde gasthof. Helena, die uit haar kamer een telefonische verbinding aanvraagt, is verwonderd en tevens woedend beantwoord te worden door Kurtner. Zij snijdt de draden van haar toestel door... opdat hij ze kome herstellen. En zij besluiten tezamen weg te vluchten. In zijn overhaast vertrek heeft Kurtner in zijn zak een dringend telegram vergeten, welke Ponta hem had gegeven, ter bestemming New-York.

De geliefden komen in een klein gasthof aan. Dan heeft Kurtner gewetenswroeging: zal hij deze nababsdochter verplichten tot een armzalig en onzeker leven? En zonder afscheid te nemen, gaat hij heen.

Maar het vergeten telegram heeft fenomenale gevolgen. Het laat Ponta honderd miljoen winnen. (!) D'e miljardair, in zijn vreugde, wil deze som deelen met den-gene wien hij die onverhoopte winst te danken heeft. Hij laat plakbrieven uithangen en belooft een belooning aan wie Kurtner laat terugvinden.

Kurtner biedt zich aan en wordt gezegend met de kleine fortuin van vijftig miljoen dollar.

Intusschen speelt Hunter zich gek in een match van zijn hockey-ploeg en behaalt de overwinning, maar in het hôtel « Atlantic » is een andere overwinnaar, Kurtner, die nu een « mogelijke partij » is geworden, viert zijn verlooving met de mooie Helena.


JEUGD - HERINNERINGEN

Wanneer een Hongaar van heimat-stemrnen spreekt, dan denkt eenieder onmiddellijk aan Zigeunermu-ziek en Czardas. Maar ik wil wel van gansch andere heimat-herinneringen vertellen: Herinneringen uit mijn jeugd. Mijn familie leefde in een Hongaarsch stadje: Maria Theresiopel, dat nu herdoopt werd in Subotka en in Yoego-Slavië ligt. Mijn jeugddroom tusschen mijn 10 en 14 jaar was: de groote, wijde wereld intrekken, die wereld die ik tegenover mijn kinderkamer gesymboliseerd had in t kleine postkantoor mijner geboorteplaats.

Daar stonden namelijk, van uit mijn venster zichtbaar, aan de eene zijde een Mbrse-telegraaf, aan de andere een tele-foontafel, waar alle gesprekken met heel de wereld schenen tezamen te komen. Hoe dikwerf hoorde ik niet in de zoele zomermaanden door het open venster: Hallo, Budapest! Hallo, Weenen! Hallo, waar blijft Berlijn! Hallo, is dat Parijs? Deze beide toestellen: telegraaf en telefoon, hoe menigmaal hebben zij niet mijn fan-tazie opgezweept!

« Welke weg voert daarheen? », vroeg ik mij zelf af, en ik overwoog hoe men dààr wel komen kon!

Ik wou teekenaarster, schilderes, schrijfster worden. Alleen op de gedachte too-neelspeelster te worden kwam ik niet. Wellicht wel, wijl ik de kinema niet kende. M!en bezocht bij ons de kleine « voorstad »-bioskopen niet!

Al deze herinneringen kwamen mij te binnen wanneer ik voor de eerste maal het scenario van den nieuwen Ufa-film De Overwinnaar doorlas. Reeds op de eerste bladzijde kon ik lezen: « Eenige trillende

telegraafdraden, tegen den vrijen hemel opgenomen, loopen dwars door het beeld en zingen zachtjes...». E,n dit «zingen» voerde mij reeds op de tweede bladzijde in een groote Morse-zaal van een hoofdtelegraafkantoor uit een groote stad.

Hier begon « De Overwinnaar », mijn collega Jean Murat (in het Fransch!) en Hans Alberts (in het Dtiitsch!), zijn loopbaan. Zij voerde door menigerlei verwikkelingen in ons nieuw film-noodlot.

De eerste begroeting met Robert Kurt-ner, alias Jean Murat, was merkwaardig! Ik had mij « met hart en ziel » in mijn ma-nuskript ingewerkt, ln mijn fantazie waren scenario en jeugdherinneringen ineengesmolten. Als ik den eersten morgen Murat in Erich Pommer s bureau vond, in de gedaante van dien telegraafjongen, zal de ontgoocheling zeker op mijn gelaat te lezen geweest zijn. — « Käthe, wat hebt gij? », vroeg hij. E,n ik lachte er om: « Zie, Jean Murat, bij de lezing gister avond hebben jeugdherinneringen en filmgege-vens zich versmolten. In m’n onderbewustzijn had ik van u een geheel andere voorstelling gemaakt ». — « Zoo, wedervoer Murat, beval ik u niet?» — « Neen, dat wil ik niet zeggen », was mijn antwoord, « maar, zie, de postbediende die bij ons te huis Morse-tikker en telefoonluisteraar was, die zag er heel anders uit. Ik weet dat heel goed, want zes jaren lang kon ik hem gadeslaan, van uit mijn kinderkamer. » — « Alzoo een soort jeugdliefde? » — « Neen, neen, lachte ik, dat werkelijk niet, want hij had een kaalhoofd, een groote bril, een beambtenbuikje en... zeven kinderen, die, ieder om beurt, hem het middageten brachten. » Käthe o. Nagy.

DES PRALINES? DU CHOCOLAT? DES BONBONS? PRALINES? CHOCOLADE? SNOEPERIJEN?

CONFISERIE « EDELWEISS» 2

S PLACE DE LÀ GARE à côté du Ciné-Zoologie 5 STATIE PLEIN \ naast de ingang van Cine-Zoologie j s 2

N’oubliez pas de vous y rendre Loop~er even binnen

— avant la représentation — — Vóór de vertooning —

— pendant l'entr'acte — — tijdens de poos —

HUIS

DONNEZ

Wieçjstraat, 17-19

bij de Meirbrug

Telefoon 257.00

Sinds 1866 het degelijkste voor uw Handwerken, Kousen en brei' goed. Zijde, Katoen. Garen. — Alle Benoodigheden —

MAISON

DONNEZ

Rue du Berceau, 17-19

près du Pont-de-Meir Téléphone 257.00

Depuis 1866 la meilleure pour vos Ouvrages de mains, Bonneterie Soies, Cotons, Merceries, — Toutes Fournitures. —

B EMPLOYEZ UN Agence générale pour la m ben ROTOSAN

R O T OS AN POUR PURIFIER VOS W.C. Algemeen Agent voor België: R. LEENAERS IN UW W. C. VERWEKT STEEDS FRISSCHE

DANS VOS ARMOIRES, 8, Pue de la Station, 8 LUCHT. IN UW KASTEN

POUR ÉLOIGNER LES 8, Statiestraat, 8, VERJAAGT HET DE MOT

MITES, ETC EECKEREN ENZ.

EN USAGE ICI ANVERS - ANTWERPEN HIER IN VERBRUIK


L eau qui Corrige!e<$ écarte de régime

Paardenwedren en Hockey

Iedere nieuwe rolprent brengt nieuwe le-vensvoorvallen mede. In mijn laatsten film De Overwinnaar hebben Leonhard Frank en Robert Liebmann mij in mijn filmrol in twee middens geplaatst die mij totaal onbekend waren, in mijn privaat-leven.

De eene maal geldt het een paardenwedren, de andere maal een hockeykam-pioenschap op ijs. Noch het eene noch hei andere had ik tot dusver medegemaakt, want ik heb nooit een koersveld noch een hockeyterrein betreden.

En zoo gebeurde het — ik was te Parijs voor de « première » van Kapitein Craddock — dat ik deze gelegenheid te baat nam cm n groote internationale paarden-koers bij te wonen. Ik toog er heen. Om nu de werkelijke aantrekkelijkheid aan te voelen van een dusdanige passie, had ik voor iederen wedren een bepaald bedrag vastgelegd. Vijf was het geluksgetal van den film, waarmede Jean Murat, heele-maal in den aanvang van de geschiedenis, een groote som wint. Waarom zou ik dan niet bij dit gelukkig cijfer blijven?

Om beurten werd er op « geloopen » op vlak terrein en op een veld met hindernissen. Trouw en braaf zette ik m’n som, wanneer een nummer « vijf » liep tot den voorlaatsten wedren... met het gevolg dat mijn ticket met haast mathematische regelmatigheid aan duizend stukken werd gescheurd.

De voorlaatste koers werd dus geloopen. En zie, daar kwam Jean Murat — wien ik van mijn « vijf » verteld had — aangestormd, begeesterend roepend: «Vijf is aangekomen! n Uitstekende outsider!

Men was zoo begeesterd dat ik het niet over mijn hart kon krijgen te verraden dat ik juist die koers geen biljet had genomen!...

Bij « hockey op ijs », te Berlijn, was het niet hetzelfde. Ik had een uitmuntende plaats en zou van daaruit gansch het spel tot in z’n minste eigenaardigheden kunnen volgen.

Dat was theorie. Want ik heb in werkelijkheid ongelukkig niet veel gezien. Deze « studiereis » geleek veel meer op een autogram-namiddag ». Het hielp niet veel dat een der spelers mij troostend zegde: « Hockey-babies gaat het immer zoo.Maar wacht tot het volgend spel, dan zult ge nog maar half zooveel te schrijven hebben! »

Käthe von Nagy.

Grammofoonplaten

HIS MASTERS VOICE E O 2516 Comedian Harmonists

Es führt kein andrer Weg zur Seligkeit

Hoppla I Jetzt komnTich.


tPV

Soir

Ce que la presse française pense des ' VIGNES DU SEIGNEUR"

Le film est délicieux d’un bout à l’autre. C’est vivant et bien nuancé. Victor Boucher incarne un franc buveur assagi avec un réalisme parfait; on rit, on s’amuse nettement devant des situations d’une exquise bouffonnerie, où Simone Cerdan s’affirme une fois de plus délicieusement perverse sans outrance, alors que sa sœur Yvonne (Jacqueline Made) remplit avec une grâce et un charme prenants le rôle de fiancée un instant sacrifiée, mais retrouvée à propos pour son bonheur et le nôtre.

Les Etablissements Jacques Haïk présentent là un beau film dont le succès ne peut faire aucun doute.

Les Spectacles.

Le succès théâtral, le titre et le nom des auteurs donnent à ce film une large publicité et nous avons le plaisir de constater que la réalisation cinématographique est réussie en tous points. Cinœdia.

...ce nouveau film de Victor Boucher. Vous savez quel succès le sympathique artiste recueillit au théâtre dans cette pièce de Robert de Fiers et Francis de Crois-set. Le même succès couronnera sa création à l’écran. L’Œuvre.

La plaisante, la spirituelle histoire que voilà. Puisqu’aussi bien l’esprit français — et le meilleur —7 reprend possession de nos écrans, applaudissons sans réserve le film si amusant, si léger et si nuancé, que René Hervil a tiré de la pièce célèbre de Robert de Fiers et Francis de Croisset. Que d’éclats de rire — d'un rire sans équivoque — il va provoquer.

Le Courrier Cinématographique.

« Les Vignes du Seigneur » viennent au cinéma après un long succès au Théâtre du Gymnase.

Ce sera aussi un long succès pour le cinéma.

D'e la pièce de R. de Fiers et Francis de Croisset, René Hervil, un de nos meilleurs metteurs en scène, a tiré un film d’une remarquable finesse et d’un entrain endiablé. Le rire fuse à chaque image, à chaque répartie. C’est une œuvre gaie dans toute l’acception du mot, scellée à tous les coins du meilleur esprit français. Le film suit la pièce pas à pas, mais le réalisateur a su « 1 aérer » par de jolis extérieurs au bord de la mer, élaguer les quelques passages scabreux et choisir une interprétation de premier ordre.

René Hervil mérite qu’on le complimente sans aucune réserve.

Ciné-Journal.

...et voilà toute l’histoire des «Vignes du Seigneur », qui est certainement, à l’heure actuelle, le film le plus parfait de lia reprise de la saison. Celui-là, du bout d’amorce au mot « fin », c’est un film « français ». Aussi les rires et les applaudissements qui le « sonorisèrent » tout au long, sentirent-ils bon l’allégresse française. Hebdo-Film.

Une interprétation de choix concourt au succès des « Vignes du Seigneur », avec Victor Boucher, dont on se souvient de la remarquable création à la scène dans le rôle de Henri Lévrier. A l’écran, l’excellent jeune premier conserve ses indéniables qualités d’artiste sûr de lui, qui joue avec une vérité et un naturel rares.

Mon Film.

ÉCONOMIE,

Hygiène, Confort,

» avec les

RADIATEURS “inf/lP CHAUDIÈRES lUL/iL

pour

CHAUFFAGE CENTRAL

par Eau chaude ou par Vapeur.

Demandez la Brochure spéciale envoyée franco sur demande.

Chauffage central

Distribution d’eau chaude

Installations

sanitaires

Louis VERANNEMÂN

43, Rue du Pavillon

ANVERS

Tél- 557.45

Chaudière “ Idéal Classic ”

BESPARING, GEZONDHEID en BEHAAGLIJKHEID

zijn U verzekert

door de

Centrale Verwarming

mei

Radiatoren en Ketel

“ IDEAL CLASSIC „

SCT

Vraagt het uitlegboekje, dat U kosteloos zal toe* gezonden worden, aan

Louis VERANNEMAN

43, Vlagstraat, Antwerpen

TELEFOON 557.45


MAISON — HUIS

n> to L J P eeters

14, rue Houblonnière - Hopland, 14, ANVERS — ANTWERPEN

Fondée en Gesticht in 1870

Tapis T apijten

en tous genres in allen aard

Tissus Stoffen

LINOLEUM ETC. ENZ.

! Au Monopole

î in mi Iiliiii» w M»mi»

[ 6rande Maison de Blanc

{ 31, Marché au Lait -- rue Vleminck, 1

HH Téléphone 272.00

COUVERTURES COUVRE - LITS I LINGERIE LINGE DE TABLE STORES fl RIDEAUX I BONNETERIE fl

Remise de 10o,oaux membres de la "Ligue des familles nombreuses” et Invalides de Guerre. 1

Apotheek - Drogerij “DE AREND,,

10, De Coninckplein, 10 (hoek Van Arteveldestraat)

VRAAGT HET DEMANDEZ LE

“CACHET SPÉCIAL,,

GÉiaar lagen HOOFDPIJN, ZENUWPIJN, enz. || infaillible contre Mils It TÊTE, ÉU nie.

- Pharmacie = Droguerie “L’AIGLE,, -

Tel. 35088 10, place De Coninck,10 (coin Rue Van Artevelde) Tel. 350.88

Nog een Congo-film? Waarom niet, wanneer een nieuwe tocht telkens een ander beeld weet te vatten van dit onmetelijke deels nog volkomen woest en ondoordringbaar land? Komt men alzoo niet geleidelijk tot een sterke, trapsgewijze vollediging van het ontzaglijk dokumentatiemateriaal?

Er is meer nog ditmaal.

Waren de vorige ontdekkingsreizigers - want zóó worden te ten slotte toch genoemd! — voorzien van degelijk filmmaterieel, een klankopname-toestel kon nog niet mede.

Mir. en Mrs. Martin Johnson waren echter in de mogelijkheid gesteld wèl zulk apparaat naar het oerwoud te vervoeren.

En nu zal men, voor de eerste maal, zonder eenige trukeering, zonder nasyn-cnroniseering, de geluiden van de woestijn hoor en, zooals zij op de toonfilmband werden opgenomen, dikwerf in het aanschijn van het dreigendste gevaar, wanneer de onversaagde vorschers een echte doodsverachting aan den dag legden. D!e merkwaardigste tooneelen zijn zeker deze met de gorilla, tooneelen van soms epische kracht. Maar heel de Afrikaansche fauna wordt ons weer veropenbaard, doch op n karakteristieke, treffende manier. En dan komen de tafereelen bij dien dwergen-stam: de Pygmeeën. De « ziel » van Afrika gaat nu voor ons open. Men leeft even mede dit zonderlinge bestaan van een zonderling ras.

En men trekt weer verder, altijd verder in de geheimzinnige wildernis, met zijn duizend onheilspellende geluiden, zijn fantastische gestalten, zijn wondere geuren, altijd verder!


CONOORILLA

Ce nom n'est-il pas une évocation?

CONGO

Jungle africaine, que de mystères restent à approfondir 1

GORILLE

Eiernelle terreur, qui donc a osé le premier vous approcner et vous filmer?

LA JUNGLE,:

Ses mystères, ses drames... murmures mystérieusement inquiétants, hurlements, cris perçants, rugissements des fauves, grognements sinistres, râles de douleurs... et en opposition de magnifiques paysages d'une poésie intense. a

LA VOIX ET LE CŒUR DU CONTINENT NOIR:

Les plus puissants animaux et les plus petits hommes. Rois e t esclaves de la jungle. Emotions, actions, drames, aventures et dans tout cela une partition d amour et de comédie burlesque LES PYGMEES:

Les plus petits êtres humains prennent leur vie au sein de cette formidable nature... et dans la brousse impénétrable les monstres poussent leurs avertissements de mort.

ROMANCE:

La plus bizarre qui ait jamais été révélée à l’écran... un mariage et la mort rôde-rires humains, chants, danses alors que les carnassiers sont prêts à la tuerie.

LA FAUNE AFRICAINE:

La Jungle s’est transportée tout entière à l’écran — ce que vous entendez: bruits réels pris strictement sur le vif, n’aura jamais fait entendre ses notes discordantes, nostalgiques, hallucinantes, sur aucun écran, sur aucune scène du monde.

UNE CHASSE AU GORILLE:

Roi des singes, fertile en incidents, et qui se termine par sa capture... spectacle uni-aue et terrifiant.

La vie aventureuse de Mr et Mrs. Martin Johnson

Mr. Martin Johnson, le cinéaste intrépide à qui nous devons le film magnifique » Congorilla », manifesta dès son jeune âge son esprit aventureux; à 14 ans, avide de liberté, ne tenta-t-il pas de s enfuir de chez ses parents? Deux ans plus tard, il quitta la demeure familiale, pour accompagner Jack London dans une croisière autour du monde. Ceci fut le début de sa vie d’explorateur.

En 1910 il se maria avec Osa Helen Leightly, en qui il avait découvert un esprit d’aventures semblable au sien. Il ne s’était pas trompé; jamais en effet sa femme ne l’abandonna; partout avec lui, elle partagea sa vie mouvementée et lui fut d’une aide précieuse. Les explorations qu’ils entreprirent ensemble sont nombreuses et remarquables. Ne redoutant pas le danger, ils se hasardèrent dans les régions les plus impénétrables, là même où les autres avaient échoué.

Ils ont déjà fait de nombreux films, mais le plus formidable est sans contredit » Congorilla », qui nécessita 25 mois d’efforts persévé-I rants. Au prix de quelles souffrances sont-ils parvenus à filmer des

spectacles aussi saisissants? Nul ne le saura jamais exactement, car ils sont très modestes et ce n’est qu’incidemment, en cours de conversa- '

tion, qu’on peut arriver à leur faire dire les risques et les dangers qu ils ont courus avant de prendre telle ou telle scène.

« CONGORILLA ». Il y a deux ans, la Fox Film a délégué au cœur de la jugle africaine non encore explorée M. et Mrs Martin Johson pour filmer la vie des animaux sauvages. Ce sera la première fois que le terrible Gorille aura pu être photographié d une manière aussi sensationnelle. M. Johnson a raconté que jamais encore dans sa carrière d explorateur il n’avait eu à surmonter tant d’obstacles et de danger pour obtenir ces photos. D’ailleurs, les images que nous verrons sont édifiantes et il fallait être très courageux pour avoir persévéré dans pareille entreprise. Bien que les scènes, où le gorille entre en jeu, soient les plus étonnantes, il y en a d autres également très curieuses: par exemple celle de la visite au village des Pygmées, la vie du lion et des autres animaux sauvages de la brousse.

Parcourant des milles et des milles, que de paysages défilent devant nos yeux émerveillés: montagnes imposantes, sombres forêts, lacs calmes et limpides, torrents impétueux, chutes majestueuses... que de peuplades nègres plus sauvages les unes que les autres.. .Toute la faune africaine est là... girafes, zèbres, éléphants, lions, hippopotames, rhinocéros, crocodiles, gorilles...


ss-

CONGORILL A

’pinions

Cinématographie Française:

... des éléments de charme et de nouveautés... Chaque tableau a un caractère de vérité, d’inattendu... Excellent film... commentaire français sobre... Un beau film d’ une grande puissance.

Hebdo:

C est un modèle du genre... commentaire adroit, discret et spirituel... photo excellente... Film de premier ordre, très public... Très bien.

Cinaedia:

Nous croyons à la réussite de ce bon film dans tous les milieux et auprès de tous les publics... Parfaite exécution du son.

Courrier Cinématographique:

11 faut voir « Congoriila ». C’est un documentaire de voyage des plus captivants qui nous ait été donné en spectacle.

A mi du Film:

... remarquable à tous les points de vue. Ne peut qu’enthousiasmer ceux qui sont épris de réalités et admirateurs de courage -vrai.

A mi du Peuple:

...la principale qualité de ce film est de nous transmettre, sans artifice, les bruits r authentiques du Continent Noir... Admi- -rable reportage...

Intransigeant:

... documentaire très sobre, très intéressant. 11 est humain et sincère.

Petit Parisien:

... un air de grandeur et de vérité saisissantes. Impossible de rêver plus beau livre d’images et d’aventures sans retouches.

LA SEMAINE

esse

Pour Vous:

...les vrais bruits de la jungle sont reproduits... Cette authenticité donne plus d intérêt encore à « Congoriila », documentaire attrayant, ce qui ne court pas les écrans.

Petit Journal:

« Congoriila » est de loin le film le plus étonnant sur le Continent Noir.

Ciné Nord:

Documentaire qui plaira au grand public... tout étonné de voir que « Congoriila » ne ressemble nullement aux autres.

Il est excellent.

Ecran du Nord:

Par son originalité et sa valeur d images, « Congoriila » s’intercalera dans tous les programmes de cette saison.

Courrier du Centre:

... c’est de l’Afrique vivante ramenée dans les bagages de cinéastes intrépides.

« Congoriila » est une belle œuvre qu’il faut voir.

Revue de l’Ecran (Marseille):

Documentaire sur le Continent Noir le plus réussi qui nous ait été donné à ce jour.

Cinéma Spectacles (Marseille):

Expédition vraiment remarquable, commentée sobrement avec infiniment d esprit et photographié de magistrale façon. Cinéma Illustré:

Pour qui connaît l’Afrique, «Congoriila» est un beau, très beau film: la valeur de ses images est indiscutable... Voilà de la vie, de la vie africaine, et c est le plus bel éloge à décerner à « Congoriila ».

ATELIERS DE CONSTRUCTIONS WERKTUIG- EN

MÉCANIQUES & HYDRAULIQUES WATERKUNDIOE

LOUIS DONKERS

AVENUE DE LA VIEILLE BARRIÈRE 34/36, OUDE BARREELLEI Téléph. 587.36 MERXEM Telefoon 587.36

Puits ârtesiens — Puits tubés — Puits captant plusieurs sources pour grand débit — Sondages — Filtres de déferrage — Collecteurs

de sable — Compresseurs — Pompes — Élévation et distribution d'eau

par l’air comprimé

Hydrophore automatique avec filtre de déferrage sous pression.

Automatische waterhouder met ontijzeringsfilter onder druk

Artesische waterputten — Buisputten — Zandhouwers — Boringen — Water' installatiën met luchtdruk, voor alle afstanden en hoogten, voor kasteelen, villa's,

landhuizen.


Coupe-pain

MAX BOLSIUS

II, COURTE RUE PORTE AUX VACHES, 11

(Ea face do Canal an Fromage)

Téléphone: 257,85 Chèques postaux : 777,32

Tout ce qui concerne le ménage Foyers "Jan Jaarsma" à Feu continu Cadeaux utiles

Prix défiant toute concurrence

Chocolat

Jïïartotttjin

le meilleur

Wilden zÿ "Filmstars” worden?

ij wisten wat zij wilden... en werden filmstars!

Doch is men er wel zoo zeker van dat al degenen, die nu schitteren aan het kinematografisch gesternte, hun levensloop wel niet anders hadden uitgedacht?

Zieker zijn er, vooral te Hollywood, tal van artisten die met hart en ziel begeerd hebben in het filmbedrijf op te klimmen; toch zijn er ook veie die geheel wat anders hadden gewenscht.

Aldus verklaarden John en Lionel Barrymore eens dat het uitgesloten was dat zij de voetstappen hunner « voorvaderen » zouden volgen, alhoewel deze voorvaderen beroemdheden waren geworden in de tooneelwereld. John wou teekenaar worden en Linoel studeerde schilderkunst te Parijs. Het duurde echter niet lang of zij zouden toch « piepen zooals de ouden zongen »; zij werden niet alleen tooneel-doch ook filmspelers!

Joan Craivford, een der interessantste Amerikaansche filmstars, had van in haar jeugd gedroomd als danseres roem te verwerven. Daar haar ouders daar mordicus tegen gekant waren, trok zij, eens de schooltijd voorbij, de vrije wereld in, om haar droom te verwezenlijken.

Walker Huston, nu gekend als een flinke karakterrol, was in zijn jonge jaren een degelijk bouwkundig ingenieur. Maar toen hij op zekeren dag kennis maakte met een tooneelspeler en deze hem het magisch beeld der plankenwereld voor-tooverde, liet hij de positieve constructie-berekeningen varen om te leven in het meer avontuurvolle van « schijn en wezen )).

Zijn niet minder talentvolle Partnerin, Marie Dressier, heeft, nauwelijks de kinderschoenen ontgroeid, niet nagelaten welke arbeid ook te verachten, ten einde haar in diepen nood geraakte familie te helpen.

Jean Hersholt had beroepsrenner willen worden. Maar in zijn geboorteland, Denemarken, ging hij als liefhebber aan tooneei doen en in Amerika werd hij be-roeps-filmspeler.

lVlyrna Loy, een jonge Amerikaansche, maar die in den film haast uitsluitend üös-tersche rollen te vervullen heeft, had reeds tal van zeer opgemerkte beeldhouwwerken geschapen.

Virginia Bruce wou ziekenverpleegster worden, belandde echter in de « Ziegfeld hollies ». En van hier tot aan haar ontdekking voor den film verliep niet veel tijd. Nu is zij niet alleen filmvertolkster, maar ook de gade van den « grooten geliefde » van den Amerikaanschen film: John Gilbert.

Gok Karen Morley had geneeskundige neigingen: zij wou doktores worden; maar gansch het vermogen harer ouders slonk weg als sneeuw voor de zon; zij moest haar studies vaarwel zeggen en in filmland een sneller opgang vinden dan in de wereld der wetenschap.

Helen Hayes zag zich reeds kloosterzuster, terwijl John Miljan — een nu gezochte intriganten vertolker — een tweede Paganini wou worden.

Lewis Stone, stammende uit een offi-ciersfamilie, had ook eerst in het leger zijn geluk beproefd. Maar het Tooneei was toch nog veel aantrekkelijker.

Ramon Nouarro’s ideaal was de edele zangkunst. De film echter lonkte: hij gaf zich over, maar nu, door den klankfilm, werd zijn ideaal dan toch verwezenlijkt... of ongeveer.

Is het Leven toch geen zonderling rad van avonturen?


La leçon d’un bilan

Au moment où, en Allemagne, 3 des plus importantes firmes, l’Emelka, la Slid Film et le D'. L. S., ont été emportées par le vent de la débâcle, la Ufa, elle, vient de publier un bilan si précis, si réconfortant, qu’il convient d’en signaler ici les points principaux.

En 1931-32, la Ufa a produit 19 films allemands, 1 1 films parlants étrangers, 21 films de Culture parlants allemands, 21 films de culture parlants étrangers, 1 I films de court métrage, 179 actualités et 149 films documentaires et publicitaires.

) Depuis quelque temps, la Ufa réalise j chaque semaine une édition spéciale du j journal d’actualités destinée à l’étranger.

I' L’activité dans les studios Ufa, à Tempelhof et Neu-Babelsberg, a été satisfaisante. En 1931-32, le pourcentage des jours de travail y était de 66 p. c.; en 1930-i 193 I, de 83 p. c.; en 1929-1930, de 64 p. c. j L’activité aurait pu être plus grande en! 1931-32, mais la Ufa a évité de se lancer

( dans une politique de crédit comportant I trop de risques.

L’usine de tirage de la Ufa, connue sous le nom de Afifa, a enregistré une diminution de 25 p. c. sur le chiffre d’affaires par rapport à la saison précédente, mais là aussi la question crédit à joué un grand rôle.

Le chiffre d’affaires du département de l'édition est le même que celui de la saison précédente.

La Ufa se base principalement sur son énorme circuit de salles comprenant plus d_ cent théâtres, totalisant 103.219 fauteuils (y compris les salles du territoire de la Sarre et Dantzig).

Le nombre de spectateurs ayant fréquenté les salles Ufa pendant lexercice

1931-32 se chiffre à 30.700.000, contre

29.300.000 en 1930-31. Malgré cette augmentation du nombre des spectateurs, la Ufa a enregistré une baisse de 10 p. c. sur les recettes. Cette baisse s’explique par la diminution des prix d entrée.

La Ufa a acquis au cours de la nouvelle saison 14 nouvelles salles à Aix-la-Chapelle ( 1.470 places), Erfürt ( 1.1 74 places), Cologne ( 1.912 places), Sarrebrück (1.276 places) et Dusseldorf (2.850 places). La Ufa a acquis en outre deux salles Emelka: Phebus, à Münich (2.175 places) et à Nü-renberg (2.043 places).

La Ufa possède 73 filiales. L’une des plus intéressantes est l’Ufaton Verlag, qui s’occupe de la fabrication et de la vente des disques enregistrant les succès Ufa. Cette société annonce qu elle vend jour- 1 nellement 6.000 disques.

A l’étranger, la Ufa possède 14 filiales Ces 14 filiales ont encaissé au cours de la saison 1931-32, Il millions de marks, soit 66 millions de francs, ce qui représente une augmentation de 50' p. c. par rapport à la saison précédente.

Au total, l’exportation des films allemands a rapporté à l’industrie cinématographique allemande près de 20 millions de marks ( I 70 millions de francs) en 1931-1932. La Ufa a donc participé à plus de la moitié à cette exportation.

En résumé, la Ufa a enregistré en 1931-1932 un bénéfice net de 2.019.583,77 Rm.

( 1 7 millions de francs) .contre 3.002.934,1 7 Rm. pour la saison précédente.

Le report de l’exercice prochain comporte 14.333.336,98 marks. 11 ressort du bilan que le stock des films de la Ufa comporte actuellement 1. 680 films de grand métrage et 731 films de culture.

TAVERNE DU

Paon Royal

RENOMMÉE POUR SES

BIÈRES

ANGLAISES

SPÉCIALITÉ DE

VIEUX PALE-ALE


Les Récepteurs

StrombergCarlson

seront pour vous une révélation de tout ce que la radio peut

donner comme pureté de réception et de qualité musicale.

Pour nous permettre de fournir aux dillettanti, ces merveilleux instruments de vraie musique, à des prix aussi modérés, nous avons décidé de fournir directement du producteur, dont nous sommes les délégués, aux amateurs.

Demandez le catalogue illustré N° 21 ou venez entendre les

Stromberg-Carlson

dans notre auditorium.

ROTHERMEL CORPORATION S. fl.

27, Quai du Commerce, 27 BRUXELLES

La Transmission des Images

Dans la question de la transmission des images il faut distinguer deux problèmes différents:

1° La phototélégraphie qui a pour but la transmission des images fixées sur un support matériel (documents, manuscrits, dessins, photographies) en les reproduisant avec une ressemblance aussi parfaite que possible à l’endroit de réception.

2° La télévision qui permet de voir les objets se trouvant dans des endroits éloignés et cela indifféremment de leur état de repos ou de mouvement. Le télécinéma est un cas particulier de la télévision, puisqu’il s’agit de transmettre des images animées, mais dans un seul plan.

LA TELEPHOTCGRAPHIE,.

Le problème de la téléphotographie 'se résume ainsi: Une image étant fixée sur un support matériel en un lieu A, il faut la reproduire aussi parfaitement en un lieu B. La méthode servant à cette transmission peut être résumée dans ses grandes lignes par les opérations suivantes:

U Dti côté émetteur l image à transmettre est décomposée en un grand nombre de points (ou plus exactement de surfaces très petites).

2° Au moyen de dispositifs spéciaux l’intensité lumineuse de chaque point est traduite par une intensité proportionnelle du courant électrique.

3° Les variations d’intensité de ce courant sont transmises par fil ou sans fil au poste récepteur.

4° Au poste récepteur les variations de courant impriment à un support matériel des variations de luminosité proportionnelle et ceci dans la décomposition de l’image.

1) Analyse de l’image. — C’est la première opération. Elle consiste à décomposer l’image en un grand nombre de surfaces très petites, appelées improprement points. Pour que l image soit compréhensible, il faut que les points ne soient pas espacés entre eux de plus de 1 mm., et, pour une très bonne reproduction, de 0,5 et même 0,25.

2) Traduction lumière - courant. — 11 s agit de traduire la luminosité de chacun de ces points éclairés par un courant qui lui soit proportionnelle en intensité. Cette traduction se fait successivement point par point, de sorte qu’à tout instant un « œil électrique », analogue à ce que serait un microphone en acoustique, traduit les oscillations de luminosité d’un seul point par des variations proportionnelles de courant.

11 y a deux sortes de traducteurs:

1" Les traducteurs à contact.

2" Les traducteurs photo-électriques.

Les premiers sont à peu près abandonnés aujourd’hui, car ils nécessitaient une préparation spéciale de l’image à transmettre. Cn les a remplacés par les transmetteurs photo-électriques. Ün prend soit une image transparente, soit opaque qu on éclaire pai transparence ou par réflexion. Cette image est enroulée sur un cylindre tournant d’un mouvement uniforme et se déplaçant parallèlement à son axe. Les points de l’image sont successivement éclairés par un rayon lumineux qui se dirige ensuite sur une cellule photo-électrique.

Le courant photo-électrique sera amplifié. Celui-ci doit être alternatif.

Il faut donc moduler le courant photo-


électrique à une certaine fréquence. On doit donc interrompre périodiquement le faisceau lumineux au moyen d’un disque tournant perforé, placé entre la source de lumière et la cellule photo-émettrice.

3° La liaison. — Celle-ci peut se faire „oit avec fil, soit par sans fil. N importe quei amplificateur de modulation d’un émetteur radiophonique conviendra parfaitement à la transmission de la téléphotographie. Aussi pour la transmission de la phototélégraphie il suffit de remplacer le microphone de n’importe quel poste émetteur de T. S. F. par un dispositif de traduction d’images en courant modulé.

4° Traduction courant-lumière. — Lorsque le courant photo-électrique est reçu par un récepteur de T. S. F., y est dûment amplifié, détecté et enfin modulé, nous obtenons finalement un courant phototélégraphique pur et en tous points semblables à celui qu’on recueille à la sortie du traducteur lumière-courant. Ce courant peut être utilisé pour reconstituer 1 image transmise. On utilisera pour cela les memels étapes que dans la traduction lumière-courant, mais dans Tordre inverse. On utilisera le même cylindre avec mouvement de rotation uniforme et mouvement le long de son axe (mouvement hélicoïdal). Obtenir ce même mouvement de deux cylindres est cette pierre d’achoppement qui s’appelle la synchronisation. Les traducteurs utilisés sont encore deux photo-électriques. Ce sont principalement les systèmes à galvanomètre à miroir, les traducteurs utilisant la lampe à néon et ceux utilisant la cellule de Kerr (mêmes principes que pour l’enregistrement des films parlants).

Le courant photo-électrique commande l’intensité d’un rayon lumineux qui, tombant sur le papier photographique dont est

recouvert le cylindre enregistreur, l'impressionne plus ou moins suivant son intensité.

Nous n’insisterons pas sur la technique et les détails de tous ces appareils et de toutes ces opérations.Nous ne tenons qu à en donner le principe.

TELEVISION.

A la différence de la téléphotographie, la télévision doit transmettre tous les objets se trouvant dans des plans différents, animés ou au repos. L, image étant en générai en mouvement et en relief, il faut transmettre successivement tous les éléments de lobjet. On se base comme pour le cinéma sur le phénomène physiologique de la persistance des impressions rétiniennes. Il n est donc pas besoin pour transmettre une image animée d effectuer une transmission continue de tous ses points. Il suffit d’assurer une transmission de la tonalité de chaque point au moins dix fois par seconde. En transmettant successivement en moins d'une dixième de seconde tous les points d’une image et en recommençant continuellement de suite la même opération, nous pourrons donc assurer une vision continue de l’image entière. Chaque point de l’image sera en effet transmis plus de dix fois par seconde et il en sera ainsi de tous les points.

Les systèmes actuellement adoptés permettent de diriger sur une seule cellule photo-électrique les rayons issus successivement de tous les points de 1 image à transmettre. A l’autre bout de la ligne, l’image est reconstituée en projetant, par exemple, sur des points successifs d’un écran — et dans le même ordre que celui qui a été utilisé à l’émission pour l’exploration de l’image — les rayons issus d’un traducteur courant-lumière. (à suivre.)

RIEN QUE DES MARQUES DE RÉPUTATION MONDIALE

DE FAUW Isegkem

BALLY Suisse

SWAN SHOE A ngleterre

THIERRY France

WEST-END

CHAUSSURES

17, CANAL AU FROMAGE Tel. 28.708 Anct. PONT DE MEIR, 5


Guinness

vous fera du bien

Wat is er van hen geworden?

Men vraagt zich wel eens af wat er geworden is van sommige filmspelers, welige vroeger de aandacht van het publiewisten te boeien. Een Fransch hinemablad heeft eens nagegaan wat er van hen geworden is:

Lita Grey CHAPLIN: De tweede vrouw van Chaplin speelt thans theater. En wil terug aan de film met haar twee kindertjes, omdat die kinderen van Charlie zijn...

Mildred Hariris CHAPLIN: De eerste vrouw van Chaplin, welke vroeger ook filmde, doet nu aan Operetten en verdient daar 300 dollar mede per week. Zij hoopt nog terug aan de film te komen...

Sidney CHAPLIN: Dte broer van Chaplin, heeft een poosje gewoon in Engeland gewerkt. Toen hij in moeilijkheden zat, heeft Chaplin hem mede op reis genomen. Het is niet uitgesloten dat hij opnieuw zal filmen. Sinds « De Tante van Charley » heeft hij nooit echt sukses gekend.

Betty CGMFSON: Doet thans aan variëteit. Is op tournée in cirkussen.

Dolores COSTELLO1: Vergenoegt zich de vrouw te zijn van John Barrymore.

Viola DANA: Is met een beroemd golfspeler getrouwd en blijft echtgenoote...

Karl DANE: Het Deensch accent van Dane fnuikte hem toen de spreekfilm uitkwam... Maar door op te treden in music-halls, aan de zijde van Georg K. Arthur, heeft hij nu goed Engelsch geleerd, dat men hem spoedig een rol in een Engelsch gesproken versie zal toevertrouwen.

Roy d’ARCY: Is zeer tevreden als men hem af en toe nog een zeer klein, bescheiden rolletje toevertrouwd.

Friscilla DEAN: Treedt slechts nog maar af en toe op in kleine, onafhankelijke films, welke den plas niet oversteken...

Carol DEMPSTER: Is getrouwd met ’n bankier en verkiest niet meer te filmen...

Geraldine FARRAR: Is thans n operazangeres geworden en weigert nog voor de film te werken.

Margarita FISHER: Filmt niet meer

sinds zij getrouwd is met den regisseur Lollard...

Paul11“ FREDERICK heeft lange jaren de studio’s den ïug toegekeerd. Onlangs is zij echter wederom beginnen te filmen, maar speelt regelmatig tooneel.

Dorothy en Lilian GISH doen thans aan tooneel.

Jetta GOUDAL is ’n Hollandsche, welke eigenlijk Jetje Goudekeet heet. Zij trouwde met een rijken Amerikaanschen bankier en filmt niet meer.

Corinne GRIFFITH is de vrouw van Moresco. Zij treedt slechts in Engelsche piodukties op.

Lars HARSON, de gewezen partner van Greta Garbo, vertoeft in Zweden. Men weet niets van hem.

William S. HART, de edele cow-boy, leeft teruggetrokken in een ranch.

Phillis HAVER is getrouwd met een \riend van Walker, den gewezen burgemeester van New-York.

Camilla HORN moest Amerika verlaten omdat het regiem, dat de Amerikanen haar oplegden, nadeelig was voor hare gezondheid.


IN! MEMORIAM

JVlarcelle R

oniee

Waarom, helaas, is er zóóveel waarheid in die tragische lotsbestemmmgswet, die beweert dat veel menschen met uitzonderlijke gaven, menschen die ongetwijfeld n schitterende toekomst tegemoet gaan, in den dageraad van hun sukses moeten vergaan?

Zoo n ongelukkige was Marcelle Ro-mée, de zoozeer begaafde vrouw, met haar diep-dramatisch temperament.

Marcelle Romée heete eigenlijk Marcelle Arbant; ze werd geboren te Neuilly-sur-Seine. Ze behaalde het diploma van leerares in de lichamelijke opvoeding. Ze voelde bijzonder veel zin voor het tooneel en in 1926 behaalde ze den eersten prijs van het konservatorium.

Haar eerste optreden reeds was een sukses. In alle rollen voelde zij zich thuis. Cp I Januari 1932 pas verliet zij het tooneel om zich voortaan aan de kinema te wijden.

Het was de regisseur C’upont die haar daartoe aangespoord had. Onder zijn leiding draaide ze « Verloren Kaap » en later « D'e Brief», met Paul Capellani.

Haar grootste sukses was echter « Coeur de Lilas », waardoor ze haar naam als « ster » vestigde. Men heeft haar dikwijls de «Fransche Marlène Dietrich» genoemd.

Niettegenstaande dit alles werd ze zenuwziek en verraste haar vrienden dikwijls door haar eigenaardig humeur.

Vooral sinds haar laatste film, « Een

Uit Filmland

A In Amerika wordt een film gemaakt, die « Kongo » heeten zal. ie handeling wikkelt zich af in Afrika. Het scenario is getrokken uit een tooneelstuk, dat een jaar lang te New-York vóór het voetlicht kwam. Het is de geschiedenis van een blanke, die er door zijn goocheltoeren in slaagt de zwarte volksstammen in bedwang te houden.

Ce hoofdrollen worden gespeeld door Walter Huston, Virginia Bruce, Lupe Velez, Conrad Nagel en ... Queenic, de aap uit « T arzan ».

William Cowen, een van de veteranen van de Amerikaansche cinematografie, maar die in de jongste jaren haast niet meer filmde, voert de regie.

gï In Amerika werden meer dan400.0C0 toestellen met smalfilm (16 mm.) aan liefhebbers verkocht.

Te Praag werd een nieuwe firma opgericht, de « Lyra », met het doel Slavische films met propagandistische strekking te draaien.

4e Robert Lynen zal de hoofdvertolker zijn van « D'e kleine Koning » van André Lichtenberger.

Nacht in een Hôtel », nam haar zielsziekte toe en was ze reeds vastbesloten de kinema vaarwel te zeggen.

Het is zoover gekomen, dat ze vrijwillig dit leven verliet. Marcelle Romée is het slachtoffer geworden van haar al te diep en scherp gevoel.

Men eische origineel-gesprolien films

Een DUBBING = FILM is een bedrog

Men ZIET een artist en men HOORT de stem van een andere of een ruiver-mecanisch geluid!

Les PIONNIERS de 1 enregistrement ties meilleurs Films

par les VEDETTES

REPERTOIRE INTERNATIONAL

L. Bastenie-Pehrsson

OFFERANDESTRAAT, 31

ANTWERPEN

Kachels, Haarden, Prachtvuren

van

N. MARTIN il FONDERIES BRUXELLOISES * CINE7 * JAARSMÀ * SURDIAC A A A A PERMANENT A TURENNE A A A

Specialiteit van

Cuisinières

IN EIGEN GEM A AK

LET WEL OP HET ADRES