Programme from 24 to 29 Dec. 1921



Booklet

Bron: FelixArchief nr. 1968#332

This text has been generated automatically on the basis of scanned pages, using OCR software. Because of the historical typefaces used in the programme booklets, the output is not flawless.

Show the facsimiles of this programme booklet


Fantastisch en zinsbegoochelend filmwerk in 5 deelen

VOORWOORD

l'in muren vau hot krankzinnigengesticht be-w

Francis zit in den tuin op eene bank in gezel-ctiap van eenen armen waanzinnige zooals hij; en »cïield hem eene geschiedenis die hij werkelijk heid denkt en slechts het produkt is van zijne

gekkenverbeelding.

KORTE INHOUD

« Het is in de kleine stad van Hólstenwall. Dokter Galigari gaat naar het stadhhuis om vergunning te bekomen om eenen somnambule te ver-toonen...

» Mijn vriend Allan en ik, blijven tijdens eene wandeling on de kermis, voor het barak van Dokter Caligari staan. De dokter is daar, door toe schouwers omringd...; « Gaat binnen, komt binnen. Hier is te zien het wonder; Cesare, de somnambule die alles ziet, die alles weet... Hij beantwoordt alle vragen, kent het heden en liet verleden, leest in de toekomst... Ondervraag hem. Oordeel hij u zelve. »

» Wij gaan binnen... Dokter Caligari opent eene groote kist en de somnambule komt vreeselijk, luguber onder zijne doodskleur te voorschijn. Caligari zegt « stel uwe vragen » en Allan vraagt « Hoelang zal ik nog leven?»... Angstig kijkt hij de somnambule aan die als vervaarlijk in de leegte staart... « Morgen ochtend zult gij een lijk zijn », klinkt hel antwoord.

» Den volgenden morgen is Allan dood. »

« Het was in het kleine stadje van Hólstenwall de tweede moord, op dezelfde geheimzinnige manier gepleegd. »

« Allan en ik, beiden beminden lane, de dochter van Dokter Olfen. Zij moest kiezen, en wij hadden belood, wat er ook gebeuren mocht, vrienden te blijven... Arme Allan. »

« Ik wilde dit geheim oplossen, en begaf mij naar de politie. »

Do somnambule?

« De politieoverste vergezelde mij naar de kermis. Achter het barak van Dokter Caligari stond een foorwagen. Door hel venster zagen wij de lange kist van Cesare en Caligari. welke sliep. »

« Intusschen heeft op dezelfde zonderlinge wijze eene nieuwe moord (de derde) plaats... het-zelde instrument... hetzelfde raadsel. Men houdt den moordenaar aan. Hij ontkent alle medeplichtigheid aan de voorige moorden. Hij bekent eene oude vrouw vermoord te hebben met een wapen dat juist gelijkt op datgene waarmede de vroegere moorden gebeurden om de verdenking op den geheimzinnigen moordenaar te werpen. »

« In denzelfden nacht een nieuw raadsel... lane, de dochter van Dokter Olfen, verdwijnt op geheimzinnige wijze.

» Men hoorde een angstgeschreeuw... men volgde het spoor... vond de ongelukkige verwurgd op de straat... en de dader werd herkent... Het is Cesare... De nomnambule.

» Zonderling dubbelspel. Terwijl dat voorviel zijn de kommissaris en ik aan den wagen van Caligari. Uren lang staan wij reeds daar. Wij kloppen den ouden wakker... Hij opent de kist... Het slapend wonder, Cesare... Hel is daar, rustig, gebroken, met toe oogen... een wonder, een werkelijk wonder... Cesare is de dader... Cesare is daar... Maar... ha... in de kist... eene pop... een wassenbeeld.

» Dokter Caligari verdwijnt in de menschen-massa... zijn spoor gaat naar het gekkenhuis...

» Tk Died mij hij den bestuurder van het gesticht aan, en welk is niet mijne verbazing, in hem Doktor Caligari te herkennen. Ik werp mij op hem; zijne helpers grijpen mij vast en maken mij onmachtig... »

Arme gek... Zijne zieke hersens hadden alleen deze verschrikkelijke geschiedenis uitgevonden en slechts de dwangbuis' en stortbad zijn in staat hem voor eenige uren op te helderen.